Ο Παναθηναϊκός σε ένα ακόμη παιχνίδι σπατάλησε κλασικές ευκαιρίες και έχασε τη δυνατότητα να πάει με σημαντικό προβάδισμα στη ρεβάνς με τη Σαχτάρ.
Μία, δύο, τρεις… Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Και ο Παναθηναϊκός σ’ αυτά τα τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια που έχει δώσει, έχει βγάλει μόνος τα μάτια του. Πλήρωσε την αστοχία του με τον αποκλεισμό από τη Ρέιντζερς, έχασε την ευκαιρία κόντρα στη Σαχτάρ να πάει στη ρεβάνς της Κρακοβίας με ένα σημαντικό προβάδισμα πρόκρισης.
Το παιχνίδι με τη Σαχτάρ, βέβαια, δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτά κόντρα στη Σκωτσέζους. Η ποιότητα των Ουκρανών είναι πολύ ανώτερη σε σύγκριση με την ποιότητα της Ρέιντζερς, όμως ο Παναθηναϊκός, για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι, θα έχει ξανά να θυμάται τις χαμένες του ευκαιρίες.
Εξαιρετικό στήσιμο από τον Βιτόρια
Ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι ιδανικά στημένος από τον Ρουί Βιτόρια. Κράτησε σε πιο χαμηλά μέτρα τους πράσινους, σε σύγκριση μ’ αυτά που είχαμε δει στα προκριματικά του Champions League και κατάφερε να περιορίσει τα μέγιστα την εξαιρετική επιθετική λειτουργία της Σαχτάρ.
Οι Ουκρανοί έβγαιναν με πολλούς παίκτες μπροστά, άλλαζαν συνεχώς θέσεις, το ταλέντο τους ήταν φανερό, όμως η αμυντική λειτουργία των πράσινων τους κράτησε μακριά από την εστία του Ντραγκόβσκι, πλην δυο-τριών στιγμών, που υπέπεσαν σε ατομικά λάθη οι παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά ο Πολωνός κράτησε…
Επιθετικά, ο Παναθηναϊκός είχε σε κακή μέρα τον Τετέ (αντικατέστησε τον τραυματία Μπακασέτα σε ρόλο 10αριού), ο οποίος δεν μπήκε σε καμιά στιγμή μέσα στο ματς, ενώ και τακτικά δεν μπορούσε να ακολουθήσει τις εντολές του Βιτόρια. Επίσης και ο Σβιντέρσκι, πλην των τρεξιμάτων του, δεν βοήθησε ουσιαστικά.
Αλλά και πάλι, κατάφερε να ανησυχήσει την αντίπαλη εστία, έχοντας σε εξαιρετικό βράδυ τον Πελίστρι, αλλά και την εξαιρετική του αριστερή πτέρυγα.
Το δεύτερο ημίχρονο έφερε και δύο “αναγκαστικές” αλλαγές. Ο κορυφαίος, σε ένα ακόμη ματς, Τσιριβέγια και ο Κυριακόπουλος βγήκαν εκτός, καθώς ήταν… κιτρινισμένοι από το πρώτο ημίχρονο και ο Βιτόρια δεν ήθελε να ρισκάρει. Ο Παναθηναϊκός πήγε σε ένα πιο καθαρό 4-3-3, με Τσέριν, Μαξίμοβιτς και Σιώπη, έκλεισε τους χώρους και έκοψε τον αέρα της Σαχτάρ, η οποία στο ξεκίνημα του δεύτερου 45λεπτου είχε πάρει αρκετό θάρρος στο παιχνίδι της.
Δεν έδωσε φάσεις, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είχε με τη σειρά του δύο μοναδικές στιγμές να σκοράρει. Αρχικά η κεφαλιά του αμαρκάριστου Τσέριν από το ύψος της μικρής περιοχής και εν συνεχεία, το μοναδικό τετ-α-τετ του Σβιντέρσκι, ο οποίος δεν είχε το καθαρό μυαλό να πλασάρει στην αντίθεση γωνία.
Στο τέλος παραλίγο να πληρώσει για μια ακόμη φορά την αστοχία του, όμως τον κράτησε ο Ντραγκόβσκι και η τύχη.
Οι τοπ
Ο Πελίστρι ήταν εξαιρετικός, έκανε ίσως το καλύτερό του παιχνίδι με τα πράσινα. Φόβος και τρόμος για τον αντίπαλο μπακ, πάντα στο πλευρό του επίσης πολύ καλού Κώτσιρα. Ο Πάλμερ-Μπράουν έδειξε για τρίτο παιχνίδι φέτος ότι ανεβάζει επίπεδο την άμυνα του Παναθηναϊκού, όπως και ο Κυριακόπουλος το αριστερό άκρο. Ο Τσιριβέγια ήταν αλάνθαστος, η πίεση του Μαξίμοβιτς για σεμινάριο, ο Τζούριτσιτς δεν ήταν τόσο καλός όσο κόντρα στη Ρέιντζερς, όμως και πάλι το πρόσημο είναι κάτι παραπάνω από θετικό.
Η ρεβάνς
Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί να προκριθεί. Χειροκροτήθηκε στο τέλος από τους οπαδούς του και όχι άδικα. Η Σαχτάρ είναι μια φοβερά ποιοτική ομάδα στη μεσοεπιθετική της γραμμή, αλλά οι πράσινοι έδειξαν ότι έχουν τον τρόπο να τη σταματήσουν. Έχουν τον τρόπο να μπορέσουν να δημιουργήσουν ευκαιρίες, πρέπει όμως να βρουν και τον τρόπο να σκοράρουν. Να βάλουν την μπάλα στα δίχτυα.