By Η… επανασύνδεση των παικτών του με το γκολ και η… αποκατάσταση της σχέσης των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού με τα δίχτυα αποτελεί το μέγα ζητούμενο για τον Ρουί Βιτόρια.
Οι πράσινοι έχουν συμπληρώσει περισσότερα από 270 αγωνιστικά λεπτά (αν μετρήσουμε και τις καθυστερήσεις) σε επίσημα ματς, με απολογισμό μόλις ένα γκολ. Αυτή η πενιχρή συγκομιδή δημιουργεί τεράστιο πονοκέφαλο καθώς σε αυτά τα παιχνίδια (2 με Ρέιντζερς και 1 με Σαχτάρ) το τριφύλλι δημιούργησε πολλές φάσεις και κατά γενική ομολογία πήρε πολύ λιγότερα από όσα πραγματικά άξιζε μέσα στο γήπεδο.
Συνήθως οι αναλυτές λένε ότι το θέμα είναι να δημιουργεί μια ομάδα ευκαιρίες γιατί αργά ή γρήγορα τα γκολ θα έρθουν. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Επί της ουσίας δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου, καθώς τα ματς είναι διπλά και νοκ άουτ, ενώ παίζεται ολόκληρη πρόκριση σε League Phase, γεγονός που φέρνει και επιπλέον άγχος στα πόδια των παικτών.
Και μάλιστα αρκετών εξ αυτών που βρέθηκαν κάμποσες φορές σε πλεονεκτική θέση αλλά αστόχησαν χάνοντας πολύ μεγάλες ευκαιρίες. Αν αυτή η διαπίστωση αφορούσε έναν ποδοσφαιριστή θα μιλάγαμε για κακό φεγγάρι, ντεφορμάρισμα ή κάτι τέτοιο. Όμως εδώ το φαινόμενο είναι γενικευμένο καθώς έχουμε δεν μεταξύ άλλων τους Ιωαννίδη, Πελίστρι, Τζούρισιτς, Σφιντέρσκι να… τραβάνε τα μαλλιά τους, χάνοντας τα άχαστα.
Ο Ρουί Βιτόρια προσπαθεί να παραμείνει ψύχραιμος και να μεταδώσει την δική του ηρεμία στους παίκτες του, γνωρίζοντας όμως ότι αν στραβώσει η ψυχολογία, τα πράγματα δυσκολεύουν. Παράλληλα αναζητά και λύση στο πρόβλημα του εύκολου γκολ και δείχνει διατεθειμένος να πάρει ένα μάλλον λελογισμένο ρίσκο.
Ποιο είναι αυτό;
Μα η πιθανή χρησιμοποίηση του Ανάς Ζαρουρί από την αρχή του αγώνα στο αριστερό άκρο της επίθεσης.
Η λογική πίσω από αυτήν την κίνηση σχετίζεται με την μορφή που υπολογίζει ο Πορτογάλος ότι θα έχει το ματς αλλά και τις υπόλοιπες θέσεις της 11άδας.
Το πιθανότερο σενάριο θέλει την τριάδα Τσιριβέγια-Μαξίμοβιτς (μάλλον στο τελευταίο παιχνίδι του με την πράσινη φανέλα)-Τσέριν στον άξονα. Στόχος του Πορτογάλου είναι να φανεί όσο το δυνατόν πιο συμπαγής, με τις γραμμές κοντά ώστε να αντέξει στην αναμενόμενη πίεση των Ουκρανών.
Αυτό είναι το ένα σκέλος της υπόθεσης, το ανασταλτικό. Στο επιθετικό, ο Βιτόρια θεωρεί ότι οι πράσινοι μπορούν να χτυπήσουν στις αντεπιθέσεις και να πάνε σε μια λογική ένας εναντίον ενός από τους Ιωαννίδη-Πελίστρι-Ζαρουρί. Σε ένα τέτοιο σχέδιο ο Μαροκινός μπορεί να αποδειχθεί κομβικός.
Υπό την έννοια ότι στο ντεμπούτο το έδειξε να μην… πολυμασάει, από την αρχή πήρε πρωτοβουλίες για να τελειώσει φάσεις ακόμη και με μακρινά σουτ που ίσως να μην ήταν οι καλύτερες δυνατές επιλογές, αλλά ήταν ενδεικτικές των προθέσεών του.
Επιπλέον ο 24χρονος έχει ακόμη ένα συν. Η δική του ψυχολογία δεν έχει καταρρακωθεί από την καταιγίδα χαμένων ευκαιριών και αυτό είναι κάτι που έχει την δική του σημασία και βαρύτητα.
Comments