By Ο Ρουί Βιτόρια και ο Παναθηναϊκός που παρουσίασε στα προκριματικά, η ετοιμότητα όλου του οργανισμού και οι επόμενες πίστες που έρχονται!
Κάποια πράγματα στο ποδόσφαιρο είναι δεδομένα. Σαν τους κανόνες τους αθλήματος. Οι ομάδες που προοδεύουν, διακρίνονται, βελτιώνονται, γίνονται συνέχεια καλύτερες, είναι εκείνες που κατά βάση δουλεύουν για ένα εύλογο χρονικό διάστημα με τον ίδιο προπονητή. Σύνολα που έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα, φιλοσοφία, που δημιουργούν συνήθειες πάνω στο χορτάρι και κάνουν βήματα μπροστά, αυξάνοντας σε κάθε παράθυρο την ατομική τους ποιότητας.
Η συνέχεια σε οτιδήποτε κάνεις στο ποδόσφαιρο είναι ζωτικής σημασίας στοιχείο για την επιτυχία. Ο Παναθηναϊκός μέχρι τον ερχομό του Ρουί Βιτόρια είχε αλλάξει πέντε προπονητές. Ο Πορτογάλος κόουτς συμμάζεψε την κατάσταση που βρήκε, σε μία χρονιά πολύ ιδιαίτερη έφτιαξε ένα καλό ευρωπαϊκό μονοπάτι για τον σύλλογο και δικαίως πήρε την ευκαιρία να δουλέψει από την αρχή, με υλικά της δικής του επιλογής. Η διοίκηση του κλαμπ κόντρα στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τις επικίνδυνα ποδοσφαιρικά «φωνές» για νέα αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, έπραξε το αυτονόητο και δικαιώθηκε από την εικόνα της ομάδας στον πρώτο σημαντικό στόχο της σεζόν που ήταν η παρουσία σε μία όσο το δυνατόν πιο σημαντική league phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Τον θωράκισε αμυντικά
Σε αυτά τα έξι παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε μία εξαιρετική ανασταλτική λειτουργία. Είτε πιέζοντας ψηλά, είτε στο μεσαίο μπλοκ, είτε σε κάποια διαστήματα παίζοντας πίσω από την μπάλα σε χαμηλά μέτρα, ο Ρουί Βιτόρια κατάφερε να έχει ένα σύνολο συμπαγές, μία ομάδα που έδινε παρά ελάχιστες ποιοτικές τελικές στον αντίπαλο και έφτανε σε αρκετές ανακτήσεις της μπάλας στα τελευταία μέτρα του γηπέδου. Στον σκληρό δίσκο της φετινής έκδοσης, ο Πορτογάλος κόουτς κατάφερε να περάσει ή για την ακρίβεια να διατηρήσει την φιλοσοφία της κυριαρχίας μέσα από την κυκλοφορία της μπάλας αλλά έπλασε κι ένα σύνολο που δεν νιώθει άβολα όταν δεν έχει την κατοχή. Που δεν καταρρέει αγωνιστικά και πνευματικά στα διαστήματα που ο αντίπαλος θα έχει την κατοχή. Σε αγώνες με ποιοτικές και ανταγωνιστικότατες ομάδες, το Τριφύλλι είχε ως μέσο όρο 0.97xGoals, μία επίδοση πολύ καλή με βάση τους αντιπάλους και το επίπεδο των αναμετρήσεων.
Σε κανένα ματς δεν ήταν χειρότερος
Αν, μάλιστα, εξετάσουμε τον δείκτη του xGoal difference, θα διαπιστώσουμε πως σε κανένα από τα έξι παιχνίδια ο Παναθηναϊκός δεν ήταν χειρότερος από τον αντίπαλό του. Σε κανένα. Είτε θα ήταν ανώτερος, είτε ισοδύναμος. Οι αριθμοί έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που είδε το μάτι του θεατή στην φετινή καλοκαιρινή ευρωπαϊκή πορεία του Τριφυλλιού.
Ο Ρουί Βιτόρια εμφάνισε έναν Παναθηναϊκό, ο οποίος στα τέσσερα ματς ήταν ανώτερος και σε δύο ”ισοδύναμος”.
Αναλυτικά:
Σαμσουνσπόρ-Παναθηναϊκός: 1.08-1.08
Παναθηναϊκός-Σαμσουνσπόρ: 1.37-0.67
Σαχτάρ-Παναθηναϊκός: 0.96-1.54
Παναθηναϊκός-Σαχτάρ: 1.25-0.77
Παναθηναϊκός-Ρέιντζερς: 1.31-1.31
Ρέιντζερς-Παναθηναϊκός: 1.06-2.77
Το θέμα του γκολ
Φυσικά, δεν ήταν μόνο η άμυνα. Ο Παναθηναϊκός κατά γενική ομολογία έκανε ένα ρεσιτάλ χαμένων ευκαιριών αλλά η δουλειά του προπονητή τελειώνει λίγα μέτρα μακριά από το τέρμα. Δουλειά κάθε τεχνικού είναι να δημιουργεί μοτίβα ανάπτυξης, αυτοματισμούς, ομαδικές κινήσεις για την διάσπαση της αντίπαλης άμυνας. Κοντά στο πλεκτό, εκεί ξεκινά η δουλειά των ποδοσφαιριστών. Πως μπορεί κάποιος να έχει παράπονο από τον Βιτόρια όσον αφορά την επίθεση όταν σε αυτά τα έξι παιχνίδια, το Τριφύλλι έφτιαξε 9.32xGoals και σκόραρε 3 γκολ;
Δηλαδή 6 και… βάλε λιγότερα από το προσδοκώμενο! Προφανώς κι αυτό θα πρέπει να διορθωθεί, να αλλάξει, μέσα και από την ατομική ποιότητα των εκτελεστών αλλά εδώ μιλάμε για την δουλειά του προπονητή στο δημιουργικό κομμάτι.
Σχέση εμπιστοσύνης και πίστης
Η εικόνα ανωτερότητας του Παναθηναϊκού, οι δύο προκρίσεις με πολύ δυνατούς αντιπάλους, δημιούργησαν ένα δέσιμο ανάμεσα στο σύνολο και τον προπονητή. Μία σχέση εμπιστοσύνης και πίστης, πολύ δυνατή ενόψει της συνέχειας. Η τακτική προσήλωση των παικτών ήταν αξιοθαύμαστη και αυτό συμβαίνει μόνο όταν υπάρχει 100% εμπιστοσύνη στο σχέδιο. Ο Βιτόρια κέρδισε τα αποδυτήριά του και το Τριφύλλι έβαλε στο σώμα του, σημαντικές ποσότητες αυτοπεποίθησης.
Η δουλειά του οργανισμού και οι επόμενες πίστες
Από κει και πέρα, ο Βιτόρια πήρε σημαντική βοήθεια και από τις καλοκαιρινές μεταγραφές σε μία περίοδο που δεν ήταν η ιδανική για κανέναν προπονητή. Δηλαδή το να χάνεις βασικά σου ”γρανάζια”, όπως έγινε με τον Βαγιαννίδη και τον Μαξίμοβιτς. Από την άλλη, το κλαμπ είχε ανάγκη για λογιστικούς λόγους(cost control) να κάνει αυτές τις κινήσεις και έπρεπε να βρεθεί ισορροπία. Βρέθηκε.
Κάθε μεταγραφή κρίνεται αξιόπιστα στο τέλος της σεζόν και μόνο τότε, ωστόσο, αν δούμε την φωτογραφία της στιγμής, υπήρξαν νεοαποκτηθέντες που έκαναν πολύ καλά την δουλειά κι έγιναν γρήγορα σημαντικά κομμάτια της ομάδας.
Ο Τουμπά στο κέντρο της άμυνας, ο Κυριακόπουλος αριστερά, ο Τσιριβέγια στον άξονα της μεσαίας γραμμής ανέβασαν την επίπεδο την ομαδική λειτουργία του Παναθηναϊκού.
Φυσικά, η τελική εικόνα δεν μπορεί να προκύψει ακόμη. Να δούμε τον Παναθηναϊκό με τον Καλάμπρια, με έτοιμο τον Ζαρουρί, με τον Ταμπόρδα και τους δύο νέους σέντερ φορ. Το ρόστερ είναι υπό διαμόρφωση και οι τελευταίες κινήσεις θα καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό το ποιος θα είναι ο φετινός Παναθηναϊκός μεσοεπιθετικά.
