Το θαύμα της Βέρνης

Για το ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί, μας έπεισε ξεκάθαρα ο Χρήστος Κόντης.

Ως «θαύμα της Βέρνης» του ποδοσφαίρου όλοι γνωρίζουμε την απίστευτη νίκη της Γερμανίας επί της Ουγγαρίας του Πούσκας στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου του 1954. Αυτό που έκανε το βράδυ της Πέμπτης στη Βέρνη ο Παναθηναϊκός επικρατώντας με 4-1 των Γιούνγκ Μπόις στην πρεμιέρα τους στο Europa League είναι άραγε θαύμα;; Η μήπως είναι απίστευτο;; Δεδομένης της πορείας της σαιζόν των πράσινων μέχρι και χθες θα μπορούσε κανείς (φουσκώνοντας το) να υποστηρίξει ότι είναι και τα δύο. Προφανώς δεν είναι τίποτε απ τα δύο.Είναι όμως μια αρχή! Το εάν αυτή η αρχή θα έχει και συνέχεια και θα μας δώσει το δικαίωμα να μιλάμε για turning point της περιόδου θα το ξέρουμε αργά το βράδυ της Κυριακής μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας στο Αγρίνιο!

Για να μη γελιόμαστε:Το χθεσινό ματς θα μπορούσε εύκολα να έχει λήξει με σκορ 4-4 η 5-5 η 5-6.Ήταν ένα απ αυτά τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια που οποιοδήποτε σκορ δεν θα μας έκανε εντύπωση εκτιμώντας και τη συνολική εικόνα του και τις ευκαιρίες που χάθηκαν.Όπως και να χει,πάντως,ο Παναθηναϊκός (σε μια στιγμή που ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού) μας έδειξε -πρώτη φορά εμφατικά μετά από καιρό-ότι μπορεί!

Και για το ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί μας έπεισε ξεκάθαρα ο Χρήστος Κόντης.Όχι μόνο γιατί συνέλαβε και εκπόνησε το αγωνιστικό πλάνο με πολύ καλή μελέτη του αντιπάλου και ανάλυση στον πίνακα της τακτικής στ αποδυτήρια.Αλλά -κυρίως- διότι ΕΠΕΙΣΕ τους παίκτες του ότι έχουν τη δυνατότητα να τα καταφέρουν!Τα κατάφερε λοιπόν με ονειρικό τρόπο στο ευρωπαϊκό του ντεμπούτο.

Τώρα όμως (και μέσα στην ευφορία της μεγάλης επιτυχίας) δεν πρέπει να κάνει το λάθος να θεωρήσει ότι η πίεση στους ώμους της ομάδας ήταν ένα κακό όνειρο που πέρασε. Το Αγρίνιο είναι ένα σταθμός απ τους πολλούς που έπονται…Και ο Παναθηναϊκός (πολύ απλά επειδή δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά) θα κρίνεται και συνεχώς και σκληρά….