Υπάρχει ζωή μετά τον Κουρμπέλη;

Εν αναμονή της απάντησης του Δημήτρη Κουρμπέλη αναρωτιόμαστε αν στον Παναθηναϊκό έμαθαν από το περσινό τους πάθημα.

Το ιδανικό αυτή τη στιγμή για τον Παναθηναϊκό είναι να τελειώσει το συντομότερο το θέμα με τον Δημήτρη Κουρμπέλη. Ακόμα και σήμερα, που είναι και το πιθανότερο. Είτε θετικά είτε αρνητικά. Για να ξεκινήσει άμεσα την επόμενη μέρα, με ή χωρίς τον διεθνή μέσο.

Υπάρχει ζωή στον Παναθηναϊκό μετά τον Δημήτρη Κουρμπέλη; Φυσικά, αρκεί να γίνουν οι σωστές μεταγραφικές επιλογές. Ουδείς αναντικατάστατος όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός. Μόνο, ίσως, ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς όχι γιατί ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε τον αντικαταστάτη του, αλλά ίσως γιατί δεν κρίθηκε όπως θα έπρεπε η απώλειά του. Προτιμήθηκε από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς η (οικονομική) ισορροπία στα αποδυτήρια από την διατήρηση του υψηλού επιπέδου στη μεσαία γραμμή (με τον Γκατσίνοβιτς πέρυσι ο Παναθηναϊκός έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρό του). Αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα.

Θέλει σοβαρή ενίσχυση στον άξονα

Όχι, βέβαια, τελείως άσχετη με το θέμα του Κουρμπέλη. Η συγκεκριμένη υπόθεση μπαίνει στο πλαίσιο της ενίσχυσης της μεσαίας γραμμής που είναι επιβεβλημένη για την επόμενη σεζόν. Με πρωταθληματική πορεία, με κύπελλο, αλλά και με την πρόκληση της Ευρώπης μπροστά, ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να ισχυροποιηθεί στη μεσαία γραμμή. Να αποκτήσει έναν βελτιωμένο Τσέριν, έναν «Ρούμπεν» για να μην εξαρτάται συνεχώς από τον 34χρονο Ισπανό, να αποκτήσει τον Λινγκρ (ίσως η μόνη ξεκάθαρη «απαίτηση») και αν δεν μείνει ο Δημήτρης Κουρμπέλης να αποκτήσει τον αντικαταστάτη του με γνώμονα όχι μόνο το ανασταλτικό κομμάτι, αλλά τη δημιουργία και το σκοράρισμα.

Ο Παναθηναϊκός δύσκολα δεχόταν γκολ την περασμένη σεζόν. Το εμπεδώσαμε. Το πρόβλημα, όμως, δεν ήταν η οπισθοφυλακή, αλλά η γραμμή κρούσης. Επίθεση δεν είναι μόνο ο Σπόραρ και ο Ιωαννίδης, επίθεση είναι όλη η λειτουργία της ομάδας. Αυτά που δεν έκανε ο Μπερνάρ, αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει ο Τσέριν, γιατί δεν είναι Βιγιαφάνες, αυτά που δεν ήταν αναγκασμένος να κάνει ο Κουρμπέλης παίζοντας ως «οκτάρι».

Ο άξονας του περσινού Παναθηναϊκού δεν έδωσε σε ολόκληρη τη χρονιά ούτε τα μισά από αυτά με Ρούμπεν, Βιγιαφάνες και Γκατσίνοβιτς. Το πρόβλημα εστιάζεται ακριβώς εκεί, σε αυτό πρέπει να εστιάσουν οι «πράσινοι» για το κάτι παραπάνω. Για να πάρουν αυτά που δεν πήραν πέρυσι και βρέθηκαν στην κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος να ξεμένουν από δυνάμεις και λύση.

Δεν είναι το θέμα ο Κουρμπέλης

Το σωστό ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν υπάρχει ζωή μετά τον Κουρμπέλη, σε περίπτωση που ο αρχηγός του Παναθηναϊκού «αριβάρει» προς Τουρκία μεριά. Το σωστό ερώτημα είναι πώς και με πόσους θα ενισχυθεί στη μεσαία γραμμή για την επόμενη και άκρως απαιτητική σεζόν. Για να δούμε αν το πάθημα έγινε μάθημα κι αν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κατάλαβε πως με ηρωισμούς δεν παίρνεις πάντα ό,τι αξίζεις παρά μόνο το χειροκρότημα. Του χρόνου αυτό δεν φτάνει.