Γκούμας: «Φάγαμε ξύλο στην Ριζούπολη και η διοίκηση μας είπε “κότες”!» (Vid)

Ο Γιάννης Γκούμας μίλησε για την παρουσία του στο «Τριφύλλι» και αναφέρθηκε και στο ντέρμπι της Ριζούπολης.

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στους «Betarades»:

«Τώρα που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό, δύσκολα ένας ποδοσφαιριστής ξεκινάει από τις Ακαδημίες και τελειώνει στην ομάδα αυτή. Εγώ ήθελα να με θυμάται ο κόσμος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και δεν πήγα σε άλλη ομάδα στα τελειώματα της καριέρας μου, παρόλο που υπήρξαν κάποιες προτάσεις. Ο Πανιώνιος και η Λάρισα (επί εποχής Πηλαδάκη) ενδιαφέρθηκαν και μου προσέφεραν καλά χρήματα.

Μετάνιωσα που δεν έφυγα στο εξωτερικό (σ.σ για το ενδιαφέρον της Παρί Σεν Ζερμέν) για να δω άλλες παραστάσεις, άλλη νοοτροπία. Με καθαρό μυαλό σίγουρα θα ήθελα να πάω στο εξωτερικό. Αλλά και που δεν πήγα, όταν ο κόσμος ακούει Γιάννης Γκούμας… είναι Παναθηναϊκός!

Την ιστορία δεν μπορείς να τη γυρίσεις πίσω. Ποτέ μη μετανιώνεις για κάτι που έχεις αφήσει πίσω. Αυτές οι επιλογές είναι η μοίρα του κάθε ανθρώπου. Πήραμε το 2004 το Πρωτάθλημα.

Αν δεν είσαι αθλητής, με τη σημασία της λέξης, δεν μπορείς να σταθείς στο ποδόσφαιρο. Εκτός από καλός τεχνίτης, πρέπει να είσαι και αθλητής. Το άθλημα έχει εξελιχθεί. Κάθε χρόνο, κάθε δεκαετία αλλάζει το ποδόσφαιρο. Εγώ έκανα και στίβο και ποδόσφαιρο, οπότε, με βοήθησε πολύ. Πολλά παιδιά στη σημερινή εποχή προσπαθούν να φτιάξουν το σώμα τους μέσα από τον στίβο».

Για το αν νιώθει αδικία από τον Παναθηναϊκό: «Είναι μια μεγάλη ιστορία. Από τον κόσμο έχω πάρει αγάπη, εκτίμηση. Δεν έχω κανένα παράπονο. Από την προσφορά στο Σύλλογο, θεωρώ τον εαυτό μου από τους πιο αδικημένους. Δεν είχα την ανάλογη εκτίμηση από τους ιθύνοντες που εκάστοτε διοικούν την ομάδα του Παναθηναϊκού. Έτσι είναι στη ζωή. Πολλοί που αξίζουν δεν παίρνουν αυτά που πρέπει.

Αν ήμουν εγώ σε μια ομάδα, είτε ΠΑΟ, είτε ΟΣΦΠ, είτε ΑΕΚ, παιδιά που έχουν τιμήσει την ομάδα, θα πρέπει να είναι οι φάροι. Εγώ, ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης θα πρέπει να καθοδηγούμε την ομάδα, καλώς ή κακώς δεν είναι μέλη αυτής της ομάδας. Δεν μου προτάθηκε ποτέ τίποτα. Με την Εθνική ομάδα δεν είχα κάποια κρούση, δεν ξέρεις στο μέλλον ποτέ. Εγώ το εξέφρασα ότι είμαι διαθέσιμος για τον ΠΑΟ Β’, έχω τα διπλώματα».

Για τους σκάουτερς: «Επί εποχής Βαρδινογιάννη, ο Παναθηναϊκός ήταν πρωτοπόρος. Έστελνε σκάουτερς σε όλη την Ελλάδα. Έτσι, έγινε και με μένα. Κάθισα 4-5 μέρες , έκανα τις προπονήσεις μου και με επιλέξανε. Ξεκίνησα ως επιθετικός, κατέληξα αμυντικός. Ευτυχώς γιατί έσκιζε τα δίχτυα ο Βαζέχα, δεν θα έπαιζα ποτέ! Ο κύριος Ρότσα με έβαλε ως 6άρι και μετά γύρισα με τον κύριο Δανιήλ ως κεντρικός αμυντικός.

Το γκολ το είχα και αυτό φάνηκε και στη μετέπειτα πορεία μου. Έβαλα εντυπωσιακά γκολ που ούτε οι σημερινοί επιθετικοί δεν θα μπορούσαν να βάλουν. Μου αρέσει το τελείωμα. Δεν έχω την τεχνική να ντριμπλάρω. Είναι να με τροφοδοτήσουν και να τελειώσω με τη μία.

Ο Βαζέχα μου έλεγα πως θα του φάω τη θέση. Με τη Γιουβέντους, τη Ρέιντζερς, την Παναχαϊκή, την κεφαλιά με την ΑΕΚ που δεν πήγαινε έτσι η μπάλα ούτε με σουτ (σ.σ στο 1-4 του ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ). Τον Ολιζαντέμπε τον αποκαλούσα ”μαύρο Θεό”! Το παιδί ταλαιπωρούταν από τραυματισμούς, τον θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Ήταν τρομερός επιθετικός».

Για τους στόπερ-συμπαίκτες: «Χένρικσεν, κομπιούτερ. Ουζουνίδης, λίμπερο. Κολιτσιδάκης, Κόναν. Βόκολος, ψυχάρα. Κυργιάκος, Χαιλάντερ. Καλιτζάκης, το καλύτερο παιδί. Μιλόγεβιτς, τεχνίτης, έχτιζε παιχνίδι. Μόρις, γρήγορος, αλλά λίγο επιπόλαιος. Βαβζίνιακ, ο ντοπαρισμένος (;).

Στη Βουλιαγμένη είχαμε πάει για φυσική κατάσταση και ο Βαβζίνιακ μας είχε αφήσει ένα χιλιόμετρο πίσω. Όταν εμείς πηγαίναμε, εκείνος γυρνούσε. Φάνηκε ότι είχε πάρει κάτι. Πρέπει να αποφεύγονται αυτά τα πράγματα».

Για τους προπονητές: «Ρότσα. Πάρα πολύ καλός άνθρωπος του χρωστάω πολλά. Στο Champions League μπήκα αλλαγή στο παιχνίδι με τη Ναντ μέσα στα χιόνια. Στο παιχνίδι με τον Άγιαξ (σ.σ με το γκολ του Βαζέχα) ήμουν στον πάγκο. Ο Κρστόφ πανηγύρισε μετά από δύο λεπτά το γκολ.

Ο Δώνης έκανε φοβερή κούρσα που του έδωσε και τη μεταγραφή. Ο Γιώργος ήταν πολύ γρήγορος. Όλα τέλεια σε αυτό το γκολ. Ο Βάντσικ δεν υπάρχει. Μόνο που τον έβλεπες, κάλυπτε όλη την εστία. Ήταν πολύ παθιασμένος. Τα δάκτυλά του φαίνονταν σπασμένα και τα έδενε! Σήμερα δεν μπορώ να το φανταστώ αν το κάνει τερματοφύλακας αυτό. 

Ζάετς. Μεγάλη προσωπικότητα και μεγάλη παικτάρα. Δανιήλ. Εκατό χρόνια μπροστά. Κυράστας. Παίξαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο επί εποχής του. Δύσκολα θα ξαναγίνει αυτό. Θυμάμαι όταν χάσαμε το Πρωτάθλημα, είχαμε κάνει ρεκόρ συγκομιδής βαθμών, αλλά ο Ολυμπιακός – λόγω κάποιων καταστάσεων που όλοι ξέρουμε – πήρε ένα βαθμό παραπάνω.

Μαρκαριάν. Πολύ καλός άνθρωπος, προσπαθώ να θυμηθώ. Κάναμε καλή προπόνηση και ήταν πολύ έξυπνος. Έμαθε πολύ καλά ελληνικά».

Για το ντέρμπι του Ευθυμιάδη: «Θυμάμαι ότι εγώ και ο Λυμπερόπουλος προσπαθούσαμε να προστατεύσουμε τον Ευθυμιάδη. Ήταν μια κακή διαιτησία, δεν πρέπει να γίνονται αυτά τα πράγματα. Η κατάσταση είχε ξεφύγει».

Για τη Ριζούπολη: «Αυτό το παιχνίδι δεν έπρεπε να ξεκινήσει καν. Από τύχη δεν θρηνήσαμε κάποιο θύμα ενός ποδοσφαιριστή. Εμείς δεν κάναμε προθέρμανση. Η δική μας προθέρμανση ήταν να αποφύγουμε τις φωτοβολίδες. Οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες. Δεν είχαμε αρχηγό στην αποστολή μας. Δούλευε η Αμαλία.

Αν υπήρχε κάποιος από τη διοίκηση και έβλεπε την κατάσταση, θα είχε φύγει η ομάδα. Ο Χένρικσεν, ο Κόλκα έκλαιγαν, τα παιδιά ήταν σε σοκ. Υπήρχε τρομοκρατία στα αποδυτήρια, οι πόρτες ήταν σπασμένες. Πολλοί είπαν ότι κάτι είχαν ψεκάσει στα ερκοντίσιον και μπήκαμε στο παιχνίδι κοιμισμένοι. Πλέον γίνονται έλεγχοι.

Έχω πολλούς φίλους που έπαιζαν στον Ολυμπιακό τότε, και μου έχουν πει ότι όντως μπορούσαν να μας καταλάβουν και έδειξαν συμπόνοια. Δεν είχαμε τίποτε να χωρίσουμε.

Φάγαμε το ξύλο, χάσαμε το ματς και ήρθε η διοίκηση να μας πει και ”κότες”. Εγώ από τη στενοχώρια μου δεν βγήκα από το σπίτι μου ένα μήνα. Η Ριζούπολη μας έκανε κακό, γιατί η ομάδα θα έμενε η ίδια και θα κάναμε κι άλλες πορείες στην Ευρώπη.

Ιτζάκ Σουμ: Πήραμε νταμπλ. Η προπόνηση ήταν καλή, αλλά άλλοι προπονητές που έκαναν καλύτερη προπόνηση, δεν πήραν τίποτα!».