Φυλακούρης: «Ο Πούσκας με φώναζε ”Καραγκιόζη”, είμαι με τον Αλαφούζο γιατί είμαι Παναθηναϊκός»

Ο θρυλικός Τότης του Παναθηναϊκού σε συνέντευξη ποταμό μιλά για όλους και για όλα.

Μια μεγάλη σημαία της Παναθηναϊκής οικογένειας, ο Τότης Φυλακούρης, μίλησε αποκλειστικά στο paopantou.gr. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ο πρώην παίκτης της ομάδας του Wembley κάνει αναδρομή στα πρώτα χρόνια του στον Παναθηναϊκό. Θυμάται τον μεγαλύτερο αδερφό του που τον μύησε στο ποδόσφαιρο, το πρώτο του συμβόλαιο, τους προπονητές που τον σημάδεψαν. Ακόμη ανακαλύπτει άγνωστα περιστατικά μεταξύ παικτών και του μυθικού “καλπάζων συνταγματάρχη” Φέρεντς Πούσκας. Συνάμα μιλά για την σχέση του με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, τα χρόνια του στους πάγκους με τον Μαλεζάνι αλλά και το… παράπονο που έχει από τον Γιάννη Αλαφούζο.

Υπέγραψα στον Παναθηναϊκό για να επιστρέψει ο αδερφός μου στην Ελλάδα

Λίγα λόγια για τον αδερφό σου τον Δημήτρη. Εκείνος σε μύησε στο ποδόσφαιρο;

Ναι, υπέγραψε στον Παναθηναϊκό και ήταν ο πιο γρήγορος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Ο Αντώνης Ματζαβελάκης τότε υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθήσουν. Θα αγοράσει σπίτι, θα βοηθήσει δηλαδή την οικογένειά του. Αλλά ήταν λόγια του αέρα. Ο αδερφός μου ήταν από τα μεγαλύτερα εξτρεμ της Ελλάδος, κάθε Κυριακή έβαζε ένα με δυο γκολ όμως ατύχησε. Τράκαρε με την βέσπα, που ήταν η αδυναμία του με πήγαινε και εμένα βόλτα. Έμεινε σε κώμα 30 ημερών και εγκατέλειψε τον Παναθηναϊκό για να παει στην Αφρική. Εκεί υπήρχαν παλιοί Έλληνες ποδοσφαιριστές, όπως ο Στεφανάκος του Ολυμπιακού, ο Ξανθάκης, ο Χριστίδης και αρκετοί άλλοι.

Ολόκληρη η συνέντευξη

Εκεί βρήκε την φόρμα του ξανά, έπαιξε πάρα πολύ και τότε έπιασαν εμένα. Μου είπαν το εξής: “Για να γυρίσει ο αδελφός σου στην ομάδα πρέπει να υπογράψεις εσύ“. Έτσι υπέγραψα κρυφά από τον Δημήτρη, το 1961. Δυο χρόνια αργότερα τον δοκίμασαν κρυφά, όμως ο Μπόμπεκ μου εξήγησε γιατί δεν τον πήρε. “Μικρέ Φυλακούρη δεν μπορώ να τον πάρω, δεν είναι ο παίκτης που πρέπει να παρω στον Παναθηναϊκό“. Έγινε σεβαστό και από τους δυο μας. Από τότε ακολουθούσα τα χνάρια και τις συμβουλές του, όπως των προπονητών μου.

Τι σου υποσχέθηκε ο Μαντζαβλεκάκης για να υπογράψεις συμβόλαιο;

Μου είπε ότι θα μου αγόραζε ένα κοστούμι. Πράγματι πήγαμε και το αγόρασε. Όμως μου ζήτησε να υπογράψω απόδειξη, για να την δείξει στην ομάδα. Κάτω από την απόδειξη είχε το δελτίο, έτσι υπέγραψα και τα δυο. Έκανα ξανά… “γκέλα” από την πολύ αγάπη που είχα για το ποδόσφαιρο. Μου βγήκε σε καλό. Στις αρχές της θητείας μου ο Παναθηναϊκός με βοήθησε οικονομικά, ώστε έζησα λίγο καλύτερα.

Και όταν ήρθε η ανανέωση στο ρόστερ και έφυγαν παλιοί παίκτες, όπως ο Λουκανίδης και ο Σακελαρίδης, έδειξα το ταλέντο μου. Ήμουν αναντικατάστατος σε όλα τα παιχνίδια. Δεν το περίμενα να συμβεί. Ευγνωμονώ τον Παναθηναϊκό για ότι έχει κάνει και κάνει ακόμα για εμένα.

Ο Πούσκας δεν ήταν ο καλύτερος προπονητής

Θυμάσαι το πρώτο σου γκολ με τον Παναθηναϊκο;

Ήταν με την Δόξα Δράμας στο κύπελλο. Κερδίσαμε 4-1 και ήμουν με διάστρεμμά στο αριστερό πόδι. Με ρώτησε ο Μπόμπεκ αν μπορώ να παίξω. “Φυσικά και μπορώ” του απάντησα. Σκόραρα με το πονεμένο πόδι και πανηγύριζα σαν μικρό παιδί.

Άλλαξες πολλούς προπονητές στον Παναθηναϊκό. Πέρα από τον Πούσκας ποιος σου έχει μείνει περισσότερο στην μνήμη;

Θα βάλω και τον Πούσκας αλλά δεν ήταν ο καλύτερος προπονητής που πέρασε από την ομάδα. Ο καλύτερος ήταν ο Μπόμπεκ, ο οποιος έφερε το 4-3-3 που τότε η Ευρώπη δεν το είχε αφομοιώσει. Είναι όπως τώρα ο Γουαρντιόλα με το passing game, όπου δεν βλέπουμε τίποτα αξιόλογο. Ύστερα ήταν ο Χόχμπεργκ κύριος με τα όλα του. Πολύ σημαντικός με την “μαθητεία” του ήταν ο Λάκης Πετρόπουλος. Ήταν εκείνος που ολοκλήρωσε το 4-3-3 και αφομοίωσε την πειθαρχεία στην ομάδα, που είχε χάσει ο Μπόμπεκ στο τέλος.

Ο Παναθηναϊκός επί Πετρόπουλου ήταν ένας πυρήνας σκληρών, με την καλή έννοια, παιδιών και αγωνιστών. Μετά ήρθε ο Πούσκας, ένας επαγγελματίας της γνώσης που όταν άνοιγε το στόμα του και σου έλεγε κάτι, ήταν αλήθεια. Αν έλεγε φερ ειπείν “ο Πελέ έπαιζε έτσι και έτσι…” ήταν αλήθεια.

Ο Πούσκας δεν μας φώναζε με τα κανονικά μας ονόματα

Σύμφωνα με τον Αντώνη Αντωνιάδη, ο Πούσκας μίλαγε Ελληνικά μόνο για να.. βρίσει το επιβεβαιώνεις;

Όντως εμένα με φώναζε καραγκιόζη, στον Ελευθεράκη για παράδειγμα έλεγε κάτι.. άλλο χαρακτηριστικό, όμως το γελάμε. Στο γήπεδο μας φώναζε έτσι, όχι με τα ονόματά μας. Πιστέψαμε σε αυτόν από το πρώτο παιχνίδι. Ακόμα ήταν προπονητής ο Πετρόπουλος και παίζαμε με την Καβάλα. Μου μίλησε πριν τον αγώνα για τον Πούσκας. “Τότη έχει έρθει ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, τον Δομάζο τον ξέρει εσένα όχι. Δεν θα σε βάλω στο κέντρο, γιατί το δεξί μπακ της Καβάλας δεν είναι πολύ καλό. Θέλω να φανείς ως τριπλαδόρος“. Με αγαπούσε ο Λάκης όπως όλοι οι προπονητές μου. Έδωσα τρεις ασίστ τότε και στο τέλος ρώτησαν τον Πούσκας ποιος παίκτης του άρεσε. Απάντησε το “10” και το “11” που φόραγα εγώ.

Όταν πήγαμε στο Μπερναμπέου για προετοιμασία μαζί του, μαζεύτηκαν 100 χιλιάδες κόσμος και φωνάζαν “Παναθηναϊκός Παναθηναϊκός Πούσκας Πούσκας!”. Κερδίσαμε με 1-0 με γκολ του Αντωνιάδη, μας πήρε στα αποδυτήρια και μας είπε “έντεκα εσείς έντεκα αυτοί“. Μετά την λήξη είπε το εξής “δέχομαι ότι αυτήν την ομάδα θα την πάω τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών” δεν τον πιστεύαμε.

Τι σας είπε ο Πούσκας πριν την έναρξη της σεζόν 1970-71 που φτάσατε στο Webley;

Τον πρώτο μήνα μας εξήγησε κάτι απλό. “Δεν σας έχω δει με μεγάλη ομάδα πέρα από την Ρεάλ στην Ισπανία, όμως αφού φέρατε ισοπαλία δεν μπορεί να σας κτυπήσει κανείς. Μόνο εάν ξενυχτάτε, κάνετε ασωτίες και δεν με ακούτε. Αν κάνετε δυο από τα τρία που σας λέω, θα βγείτε πρωταθλητές“. Πράγματι μείναμε στο δωμάτιο μόνο οι παίκτες. Μίλησαν ο Καμάρας, και στο τέλος ο Δομάζος. Αποφασίσαμε να πούμε στην διοίκηση ότι δεν θέλουμε μεταγραφές, εμείς οι 18 θα φτάσουμε ως το τέλος. Την επόμενη μέρα νικήσαμε με 5-0 την Ζεν Ες Ες.

Βλάκα Βλάχο… Καμάρα πέναλτι Τότη

Να πάμε στον ημιτελικό με τον Ερ. Αστέρα στην Λεωφόρο. Θυμάσαι την ασίστ στον Καμάρα και τις εντολές του Πούσκας;

Φυσικά δεν το ξεχνώ ποτέ. Εκείνη την στιγμή πήγε να βαρέσει πλάγιο ο Βλάχος και κάναμε μια κομπίνα. Σήκωσα το χέρι μου και φώναξα “πίσω η μπάλα στον Αντωνιάδη”, ενώ παράλληλα του έδειχνα να ρίξει την μπάλα στα πόδια μου. Δεν το είχε καταλάβει όμως ο Βλάχος. Τότε ο Πούσκας από τον πάγκο φωνάζει “βλάκα Βλάχο σου λέει πόδια… πόδια!”. Το αντιλαμβάνεται, μου την δίνει και πάλι ο Ούγγρος φωνάζει “Καμάρα πέναλτι Τότη!”. Πιάνο ένα κουντεπιέ καλό, το οποίο έτυχε να πάει ακριβώς στο δεξί πόδι του Αριστείδη. Σταματά την μπάλα με το αριστερό πλασάρει με το δεξί και σκόραρε.

Με αγκάλιασαν όλοι, όμως εγώ πήγα στον προπονητή μου. Μου είπε το… παρατσούκλι μου, με τους μορφασμούς που έκανε. Βέβαια τον μεγαλύτερο φόβο τον ένιωσα όταν πήρε την μπάλα ο Κάρασι, χαφ των Γιουγκοσλάβων. Τον τράβαγα απ΄ την φανέλα. Μου έλεγε ο Πούσκας στον πάγκο “φάουλ Τότη φάουλ!”. Από μέσα μου σκέφτηκα “τι φάουλ να κάνω… σιγά μην σουτάρει από εκεί“. Τον αφήνω λοιπόν μόνο του και πιάνει ένα σουτ μακρινό έξω από την περιοχή και ο Κωνσταντίνου πέφτει και την αποκρούει. Στην ρίζα τη καθέτου δοκού.

Στο τέλος, αφού περάσαμε, μας μάζεψε ο Πούσκας και μπροστά σε όλους μου είπε. “Εάν έτρωγε το γκολ ο Κωνσταντίνου, όσο είμαι προπονητής εγώ εσύ δεν θα έπαιζες στην πρώτη ομάδα“. Και του απαντάω “τώρα που δεν μπήκε θα παίζω συνέχεια έτσι;” και γέλασε.

Έπρεπε να χάσουμε 6-1 από την Έβερτον εγώ φταίω για την ισοφάριση

Στο πρώτο γκολ στο Γκούντισον Παρκ ήσουν κοντά στον Αντωνιάδη. Πως ισοφάρισαν οι Άγγλοι στο τέλος;

Σε αυτό το παιχνίδι κανονικά έπρεπε να χάσουμε 6 ή 7-1. Όμως φτάναμε στο τέλος και πιστεύαμε ότι δεν θα χάσουμε. Έβαλε το 0-1 ο Αντωνιάδης, μετά το εξωτερικό φάλτσο του Γραμμού. Το μεγάλο λάθος της ισοφάρισης το έκανα εγώ. Φύλαγα τον Άλαν Μπολ. Στην φάση πριν το κόρνερ πήρα την μπάλα στην μεγάλη περιοχή, είδα τα παπούτσια του που ήταν άσπρα. Ήταν ο μόνο παίκτης στον κόσμο που φόραγε άσπρα. Είχε λάσπη και πήγα να σηκώσω την μπάλα, όμως σήκωσε μόνο λάσπη.

Σουτάρουν, ο Οικονομόπουλος αποκρούει κάτω χαμηλά, αλλά κτύπησε το κεφάλι του στο δοκάρι. Τον σηκώσαμε και αμέσως μετά το κόρνερ φάγαμε το γκολ. Ευτυχώς που στην Αθήνα ήρθαμε 0-0 και καταξιώθηκα, γιατί θα ήταν η δεύτερη φορά που θα τα άκουγα από τον Πούσκας.

Έκανα ρόμπα παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης και ο Πούσκας με έδιωξε

Θυμάσαι κάποιο περιστατικό με τον Πούσκας σε αγώνα;

Παίζουμε με την Ρεάλ Μαδρίτης και με έβαλε να φυλάω τον Νέτσερ, μπακ της Εθνικής Γερμανίας. Όταν βγήκαμε από την στοά του γηπέδου, τον είχα δίπλα μου. Είχα πράσινο μακρύ παντελόνι, τις κάλτσες μου πάνω απ’ το γόνατο και παραξενεύτηκαν. Μου είπαν οι συμπαίκτες μου “Τότη ο Νέτσερ σε κοροϊδεύει“. Γυρίζω και του λέω you “know zeimpekiko Greece; Inside men to men”. Σε μια φάση του πέταγα την μπάλα μπροστά και δεν μάρκαρε. Μόλις πήγε να μαρκάρει του πέρασα την μπάλα κάτω απ’ τα πόδια, γέλασε όλο το γήπεδο.

Ο Πούσκας μπήκε μέσα στο χορτάρι, διάκοψε το παιχνίδι και μου είπε “στα αποδυτήρια έχουμε να πούμε δυο πράγματα“. Πράγματα μέσα μου λέει “το βράδυ παίρνεις την βαλίτσα σου και φεύγεις για Ελλάδα“, Τον ρωτάω “γιατί mister;” και απαντά “διακωμώδηση σε αυτόν τον παίκτη, σε αυτήν την ομάδα είσαι πολύ μικρός να το κάνεις“. Έβαλα τα κλάματα, τον παρακάλεσα αλλά επέμεινε. Αργότερα, γύρω στις 12:30 ήρθε στο δωμάτιο ο αείμνηστος ο Γ. Διακογιάννης να με δει.

Τι σου είπε ο Διακογιάννης;

Ήμουν με την βαλίτσα έτοιμη. “Τότη είσαι πανέξυπνος, χιουμορίστας, περνάς τον αντίπαλο όπως θέλεις. Μην εκμεταλλεύεσαι αυτό το χάρισμα με ανθρώπους που είναι μεγαλύτερης αξίας από εσένα και παίζουν σε μεγάλη ομάδα“. Τον ρώτησα “τι να κάνω κύριε Γιάννη;” μου λέει “το κανόνισα, με τα χίλια ζόρια, ο κύριος Πούσκας θα σε κρατήσει. Όμως πρέπει να είσαι συγκρατημένος.”. Από τότε δεν ξανα έγινε διακωμώδηση απο μένα πουθενά και έπαιξα σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Τώρα Κρόιφ πιάσει Φυλακούρη

Κατά μια έννοια το αγαπημένο του παιδί εσύ;

Το αγαπημένο του παιδί ήταν ο Ελευθεράκης, εγώ όμως τον έκανα να γελάει. Πήγαινα και του έλεγα λόγια του… αέρα, όταν φώναζε σε κάποιον. Δεν καταλάβαινε και τα ελληνικά στην αρχή, οπότε του μετάφραζε ο Σακούλης. Πολλές φορές μου ζητούσαν οι υπόλοιποι να του πω κάτι για να ηρεμήσει.

Στον τελικό του 1971 με τι ψυχολογία πήγατε στην Αγγλία;

Ο Πούσκας δεν μας μίλησε καθόλου στο ξενοδοχείο πριν τον αγώνα με τον Άγιαξ. Πάντα όμως πηγαίναμε μελετημένοι, πριν από τα παιχνίδια και τους είχαμε στο χέρι όλους. Στα αποδυτήρια είπε τρία πράγματα. Στον Οικονομόπουλο “πρόσεχε ο Βαν Ντάικ είναι πολύ καλός στο κεφάλι“. Πιάνει τον Τομαρά “Γιάννη μην μαρκάρεις γρήγορο παίκτη, θα σε περάσει όπως θέλει” και “τρίτος ο Τότης που θα φυλάξει τον Κρόιφ. Όχι όμως στο πρώτο ημίχρονο θα τον έχει ο Καμάρας.”.

Κατέβασε τον Καμάρα στο κέντρο με 4-4-2, εγώ ήμουν πιο ελεύθερος έξω αριστερά και έκλεινα σαν δεύτερο φορ. Στο ημίχρονο χάναμε 1-0, πιάνει τον Καμάρα, “καλό εσύ αλλά λίγο βαρύ, εσύ πας μπροστά από Σούρπη. Τώρα Κρόιφ πιάσει Φυλακούρη. Τότη θέλω να τον κουράσεις. Θυμάσαι που ήθελα να διώξω Ελλάδα με Νέτσερ… τώρα θέλω Κρόιφ“. Και του απαντάω “έγινε”.

Κώστα θα κάνουμε τον Κρόιφ γιογιό

Κατάφερες να τον μαρκάρεις;

Μπαίνω μέσα και μόλις φτάνω δίπλα του είδα τους μυς του και έμεινα. Παίρνω την μπάλα στην αρχή και λέω στον Ελευθεράκη, “Κώστα θα τον κάνουμε γιογιό“, άσχημη έκφραση βέβαια. Πασάρω στον Κώστα, μου την πετάει μπροστά και μπαίνω περιοχή. Εκείνη την στιγμή ο Κρόιφ ήταν 10 μέτρα πίσω μου. Αναρωτήθηκα “καλά αυτός είναι ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης;“. Για πότε με έφτασε, μου πήρε την μπάκα και ξέφυγε δέκα μέτρα ούτε που κατάλαβα.

Στο τέλος ο Πούσκας, μπροστά στους δημοσιογράφους, είπε “παίξατε πάρα πολύ καλά και τηρήσατε ότι σας είπα αλλά πρέπει να…“. Πετάχτηκε τότε κάποιος και του λέει “χαρακτηρίστε μας τους παίκτες σας ποιος σας ικανοποίησε περισσότερο;“. Απαντά “όλοι παίξανε καλά, όμως το φαινόμενο που λέγετε Κρόιφ, με άριστα το 10 ο Φυλακούρης παίρνει 8 στο πως τον αντιμετώπισε.”. Γυρίζω και του λέω “μίστερ εγώ το… 14 έβλεπα δεν του πήρα την μπάλα, μόνο μια φορά.”. Πέσανε κάτω απ’ τα γέλια όλοι.

Τι συναισθήματα είχατε όταν επιστρέψατε στην Ελλάδα;

Είχαμε πάρα πολύ καλή απόδοση. Δεχτήκαμε ένα γρήγορο γκολ από μια γυριστή κεφαλιά του Βαν Ντάικ. Την περίμενέ ο Οικονομόπουλος στο πρώτο δοκάρι και πήγε στο αντίθετο. Το δεύτερο ήταν καραμπόλα, βρήκε σε κάποιο πόδι και πήγε στα δύχτια. Όμως είχαμε δυο ευκαιρίες. Μια με τον Αντωνιάδη και μια δικιά μου. Κάνει σέντρα ο Γραμμός, βγαίνει ο Στούιτ να πιάσει την μπάλα και του φεύγει απ’ τα χέρια. Φωνάζω “γκολ εγω γκολ εγώ!” και πέφτει πάνω μου ο Αντώνης. Θα έμπαινε γκολ.

Με έδιωξαν ύπουλα από τον Παναθηναϊκό

Εσύ έφυγες από την ομάδα με το ίδιο τρόπο που έφυγαν οι Αντωνιάδης και Δομάζος. Και από τον ίδιο άνθρωπο;

Ο Μαντζαβλεκάκης εμένα μου την έφερε ύπουλα. Πήγαμε να παίξουμε στην Καστοριά, στο πούλμαν είχε φέρει την φιλενάδα του. Με συμπαθούσε πάρα πολύ και μου εκμυστηρεύτηκε το εξής “θα διώξει τρεις, προσπάθησε να βάλεις ένα γκολ ή να κερδίσουμε“. Πράγματι μπαίνουμε στα αποδυτήριά και λέει ο Μαντζαβλεκάκης “σήμερα κρίνεται η τύχη πολλών ποδοσφαιριστών, θα φύγουνε τρεις με τέσσερεις παίκτες“. Έκανα φοβερό παιχνίδι και την επόμενη μέρα οι εφημερίδες έγραψαν κυριαρχούσα μορφή ο Φυλακούρης”, αυτά Δευτέρα πρωί. Την Τρίτη το βράδυ η “Αθλητική Ηχω” έγραψε αποδεσμεύονται Αθανασόπουλος και Φυλακούρης”, νόμισα ότι μου κάνουνε πλάκα.

Τι σου είπε ο Μαντζαβλεκάκης;

Με φώναξε στο γραφείο και μου είπε “βρες κάποια ομάδα, όχι πρώτης Εθνικής αλλά Β’ για να παίξεις“. Είχα καλές επαφές με τον πρόεδρο της Κορίνθου τον Φίλη. Πήγα και του ζήτησα να με πάρει, αλλά να πει στον Μαντζαβλεκάκη ότι θα μου δώσει 500 χιλιάδες. Την ίδια μέρα τηλεφωνεί και λέει ότι θα με κρατήσει. Αποδεσμεύτηκα την άλλη μέρα. Μου τηλεφωνεί ο Μιχάλης Κρητικόπουλος, που ήταν στον Ολυμπιακό, “σε θέλει ο Βεσελινοβιτς”. Ζήτησε 1.4 εκατομμύρια δραχμές, δέχτηκαν αλλά ήθελαν να πληρώσω την εφορία, κάπου 500 χιλιάδες.

Θα έκλεινα στον Ολυμπιακό αλλά πήγα 500 μέτρα δίπλα

Και πως κατέληξες στον Εθνικό;

Ήταν πολλά τα λεφτά της εφορίας. Ρώτησα τον Μιχάλη αν ισχύει το ενδιαφέρον του Καρέλα, που είχε τον Εθνικό. “Αν πεις στον Καρέλα ότι πας στην ομάδα του, θα σου δώσει το μισό εργοστάσιο“. Ζήτησα μια μέρα χρόνο από τον Ολυμπιακό και πήγα στα γραφεία του Εθνικού, που ήταν 500 μέτρα δίπλα. Πάω στο γραφείο του, τον ενημερώνουν ότι ήρθα. Μετά ήρθε και αυτός, με ρωτά τι θέλω για να υπογράψω. Του εξήγησα την κατάσταση και απαντά “αν σου δώσω 1.2 εκατομμύρια και η εφορία δικιά μου έρχεσαι;” και τον απάντησα “έρχομαι”.

Και ακολουθεί ένα απίστευτο περιστατικό, αληθινό πέρα για πέρα. Λέει στους συνεργάτες του “φέρτε τα λεφτά“. Έβαλε πάνω στο τραπέζι δεσμίδες χιλιάρικα, εκατό εκατό. Εκείνη την στιγμή είπα 20 φορές το “πάτερ ημών” και το “πιστεύω”. Μου τα έδωσε σε σακούλες, υπέγραψα και έφυγα τρέχοντας, με τα πόδια, για την Γλυφάδα. Τα έβγαλα και με το παραπάνω, βγήκα δυο φορές πρώτος σκόρερ Β’ Εθνικής.

Μετάνιωσες που έφυγες;

Ναι όταν παίξαμε αντίπαλοι στο “Καραϊσκάκης” με τον Παναθηναϊκό και πέτυχα γκολ στον Κωνσταντίνου με πέναλτι στο 84′. Κερδίσαμε με 1-0 φώναζαν 40 χιλιάδες κόσμος “Τότης Τότης”, εκεί κατάλαβα ότι έκανα έγκλημα που έφυγα, όμως δεν έφταιγα εγώ για αυτό.

Ο Μαλεζάνι δεν με ήθελε γιατί με φώναζε όλη η εξέδρα

Πως ανέλαβες προπονητής στην πρώτη ομάδα το 2004;

Τότε με κάλεσε ο Τζίγγερ στο γραφείο του και με ρωτά “μπορείς να αναλάβεις την ομάδα;“. Πετάχτηκε ο Λιβαθηνός “αυτός δεν μπορεί; Ο Φυλακούρης είναι η ζωή μας όλη!”. Έκανα έξι εμφανίσεις και ο κόσμος φώναζε “φέρε την ομάδα πάλι πρώτη“.

Γιατί έφυγες αργότερα;

Όταν ήρθε ο Μαλεζάνι του είπε “δεν μπορώ να έχω βοηθό τον άνθρωπο που τον φωνάζει όλη η εξέδρα”. Είπα στον Βαρδινογιάννη να με στείλει όπου θέλει αυτός. Έγινα λοιπόν σκάουτερ και έφερα δυο παίκτες, που ο ένας έπαιξε δυο χρόνια στον Παναθηναϊκό. Δεν αναφέρω το όνομά του.

Όποιος βρίσει τον Βύντρα διώχνει εμένα από την ομάδα

Ως προπονητής ποια παιχνίδια θυμάσαι περισσότερο, αυτό με την Σεβίλλη το 2005 με το γκολ του Βύντρα;

Θα πω κάτι που δεν το ξέρει κανείς για τον Λουκά. Ήταν ένα φιλότιμο παιδί, μου θύμιζε τον Δημητρίου ο οποίος στόχευε τον Γραμμό και η μπάλα πήγαινε στην… εξέδρα. Ήταν δύναμη όμως ο κόσμος τον έβριζε, το ίδιο έγινε με τον Λούκα. Πριν την Σεβίλλη τον έπιασα και του είπα “Λουκά αν ακούσεις έστω και μια βρισιά είμαι υπεύθυνος εγώ“. Πήγα στην Θ.10, όπου ήταν η οικογένειά μου, τους είπα το εξής “όποιος μιλήσει άσχημα ή βρίσει τον Βύντρα είναι σαν να διώχνει εμένα από την ομάδα.”.

Πέτυχε αυτό;

Μου υποσχέθηκαν ότι δεν θα πουν τίποτα. Μόλις βγήκαμε τον ρώτησα αν ακούει οτιδήποτε, πράγματι δεν άκουγε. Του έδωσα οδηγίες να παίξει πιο μέσα, όχι να βγάζει σέντρες από δεξιά, κοντά στον φορ. Και τότε έκανε, το μοναδικό σουτ που βάρεσε τόσο καλά στην καριέρα του και μας χάρισε την νίκη. Έδωσε φτερά στο Παναθηναϊκό αλλά και σε εμένα.

Η περιουσία μου είναι ο κόσμος. Έχω πάει τρεις φορές να δω αγώνες της ΑΕΚ στο καινούργιο γήπεδο, με πήραν οι παλιοί παίκτες. Με αγαπάει ο κόσμος και στο Καραϊσκάκης έχω πάει. Με χειροκροτούν ότι αστεία και αν έχω κάνει στον Ολυμπιακό. Μπαίνω να φάω σε ένα εστιατόριο με την οικογένειά μου, έρχονται και μου λένε “είναι πληρωμένο από αυτό το τραπέζι“.

Είμαι Παναθηναϊκός, με τον Γιοβάνοβιτς και τον Αλαφούζο

Ήρθε σε επαφή μαζί σου η τωρινή διοίκηση όταν άλλαξε χέρια ο σύλλογος;

Όταν πρώτο ανέλαβε ο κύριος Αλαφούζος την ομάδα το 2012, ζήτησε να έρθω μαζί στην Κύπρο για προετοιμασία. Γενικός αρχηγός τότε ο Ελευθεράκης, πήγα, τον βρήκα και κουβεντιάσαμε. Μου λέει “είσαι πολύ έξυπνος, βλέπω ότι το κατέχεις το άθλημα. Θέλω να βοηθήσεις την ομάδα και εμένα, θα γυρίσει σελίδα ο Παναθηναϊκός με εμάς τους δυο”. Δέκα χρόνια πέρασαν και δεν έχω λάβει τηλέφωνο ακόμα.

Όμως θέλω να πω ένα πράγμα. Είμαι Παναθηναϊκός, είμαι με τον Γιοβάνοβιτς, είμαι με τους παίκτες και με τον Αλαφούζο. Δεν με πειράζει ότι και αν έχω τραβήξει. Και ο Χριστός τράβηξε ότι τράβηξε από την αγάπη του κόσμου.

Πως βλέπεις το φετινό ρόστερ;

Αυτή η ομάδα είναι σφιχτή. Δύσκολα δέχεται τέρμα και αν βάλει γκολ κέρδισε. Αλλά νομίζω ότι είναι λίγο προβλέψιμη. Ξέρουμε με ποιους παίκτες θα δουλέψει ο Γιοβάνοβιτς. Θα βγει ο Σπόραρ θα μπει ο Ιωαννίδης, θα βγει ο Κώτσιρας θα μπει ο Βαγιαννίδης, θα βγει ο Πέρεθ θα μπει ο Αραό. Πιστεύω ότι μέσα σε κλειστό χώρο είναι δύσκολο να κάνει η ομάδα το παιχνίδι της. Τον περιμένουν και φυλάνε τα νώτα τους, όλα τα γκολ είναι από ομαδικές ενέργειες που καταλήγουν σε ατομική προσπάθεια των επιθετικών. Είναι όμως θέμα του Γιοβάνοβιτς. Είναι νωρίς να φύγει ο Ιωαννίδης, είναι πολύ νωρίς να πλάθουμε όνειρα για πρωτάθλημα. Έχουμε μεγάλο δρόμο.