0

Από το καλοκαίρι κιόλας, έγινε απόλυτα κατανοητή η ενθουσιώδης διάθεση που υπάρχει σε κάθε τομέα γύρω απ’ τον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Γήπεδο, μεταγραφές, ενίσχυση σε κάθε τομέα, χορηγικά, εμπορικά, προπονητικά, κυριολεκτικά τα πάντα. Υποσχέσεις που έμοιαζαν ανέφικτες, γιατί στο μυαλό όλων ήταν το σημείο στο οποίο βρισκόταν το «τριφύλλι» την προηγούμενη τριετία.

Τα βήματα που έχουν γίνει σε κάθε τομέα, δεν χρειάζονται ανάλυση, τα βλέπουν οι πάντες. Σε ένα σημείο μάλιστα, που η σεζόν έχει προχωρήσει. Φτάνοντας πλέον στο κομβικό της σημείο. Κάθε ματς πρωταθλήματος φέρνει πιο κοντά το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας, στο κύπελλο πάμε για Final-8, στην Euroleague έμειναν λίγες αγωνιστικές και όλες κρίσιμες για 6άδα και γιατί όχι πλεονέκτημα έδρας.

Θεωρητικά λοιπόν, ο Παναθηναϊκός Aktor έχει πλησιάσει έστω στο σημείο κορύφωσης των δυνατοτήτων του. Αυτό όμως, είναι το μεγαλύτερο ψέμα. Επειδή στην πραγματικότητα οι «πράσινοι» είναι μόλις στην αρχή της προσπάθειας που δεν έχει ολοκλήρωση ουσιαστικά. Απλά όσο πιο κοντά στην κορύφωση φτάνει, τόσο περισσότερο θα αντιλαμβανόμαστε πως ταβάνι για τον Παναθηναϊκό συνολικά, είναι η… στρατόσφαιρα.

Αναφορικά με την ίδια την ομάδα, το απόλυτα προφανές είναι πως πρόκειται μόλις για την πρώτη σεζόν ενός πλάνου που άλλαξε σχεδόν ολοκληρωτικά το ρόστερ, άλλαξε ο προπονητής και κυρίως αλλάζει η νοοτροπία. Στο μυαλό μας έχουμε τον Παναθηναϊκό των έξι ευρωπαϊκών, όμως εδώ πρόκειται για την ομάδα που μετρούσε στα δάχτυλα του ενός χεριού τις εκτός έδρας νίκες της. Πέντε μήνες είναι… τίποτα, ειδικά όταν δεν υπήρξε ούτε μία μέρα για να προπονηθούν μαζί όλοι οι παίκτες και φυσικά δεν αγωνίστηκαν ποτέ όλοι μαζί σε αναμέτρηση. Έστω φιλικό προετοιμασίας.

Ταυτόχρονα, ποτέ και καμία ομάδα στην ιστορία του μπάσκετ, δεν πέτυχε 100% το αποτέλεσμα που ήθελε έχοντας πραγματοποιήσει μια ντουζίνα μεταγραφές. Όσο μεγάλο κι αν είναι το μπάτζετ, πάντα υπάρχουν πράγματα να διορθωθούν ή να βελτιωθούν. Οπότε κι εκεί η τελική μορφή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι την επόμενη σεζόν.

Για το ΟΑΚΑ δεν χρειάζονται εξηγήσεις.Όλοι πληροφορηθήκατε για τις αλλαγές που έρχονται και δεν τις φανταζόμαστε καλά-καλά. Όπως και για την τεράστια οικονομική επένδυση που θα γίνει εκεί. Άρα αυτό που τώρα κάνει τους πάντες χαρούμενους, με τα εξαιρετικά φώτα, το περίφημο experience που προσελκύει τον κόσμο, το Vip Lounge άλλου επιπέδου, τα sold out, είναι σαν να… μπουσουλάει. Έχουν να γίνουν πολλά μέχρι να «ενηλικιωθεί» και να το χαίρονται οι φίλοι του Παναθηναϊκού σε μέρες αγώνα κι όχι μόνο.

Παράλληλα, σκεφτείτε και τα παρελκόμενα της όλης διαδικασίας. Λίγο-πολύ φαινόταν που πηγαίνει το πράγμα με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό που είδε ξανά τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να ενεργοποιείται και μάλιστα πιο ζεστά και πιο παραγοντικά ώριμα από ποτέ. Η αγορά όμως, ήθελε να έχει αποδείξεις. Τόσο η μεταγραφική αγορά που «γυαλίζει» για τον κόσμο, όσο και οι χορηγοί που φέρνουν την εμπορική επιτυχία. Τομέας που δεν ενθουσιάζει τον κόσμο, αλλά είναι ο πιο κομβικός για μια ομάδα με τις απαιτήσεις και τις φιλοδοξίες του Παναθηναϊκού Aktor.

Ο χορηγός στο όνομα, είναι απλά η αρχή. Υπάρχει ακόμη ο χορηγός ονόματος του γηπέδου, ο χορηγός φανέλας, αλλά και η ίδια η αύξηση των δυνατοτήτων που φέρνουν τα υπόλοιπα στην ομάδα. Καλύτεροι παίκτες, μεγαλύτεροι στόχοι, σημαίνει άλλο νούμερο στην απαίτηση για να διαφημιστεί ο κάθε ενδιαφερόμενος. Γήπεδο όπως το θες εσύ και με πολλαπλές χρήσεις, δίνει νέες δυνατότητες εμπορικά. Έσοδα που αυτή τη στιγμή είναι απλά στο… κουβέρ. Ούτε καν στα ορεκτικά.

Κυρίως όμως είναι αυτή η «τρέλα». Από τον ιδιοκτήτη, την ομάδα, τον κόσμο στην εξέδρα. Η «δίψα» που έχει ο Παναθηναϊκός και θυμίζει τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε που όλοι γνώριζαν τι ακολουθεί, απλά δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν το πότε.

Αυτό ακριβώς γίνεται και τώρα. Με τη διαφορά πως οι εποχές άλλαξαν, οπότε τα παρακλάδια με τα οποία πρέπει να ασχοληθούν οι «πράσινοι» για να είναι σε κάθε τομέα επιτυχημένοι, είναι πολλά περισσότερα. Ταβάνι δεν υπάρχει. Το δύσκολο ήταν να πιάσει αυτός που έπρεπε το μολύβι και να αρχίσει να τραβά τη γραμμή προς τα πάνω. Αφού άρχισε κι έχει πολύ… χαρτί για να σχεδιάσει, οι Παναθηναϊκοί πρέπει μόνο να χαμογελούν.

Νικολογιάννης: «Αράο, Γεντβάι, Τσέριν παίρνουν ανάσες, ο Αϊτόρ είναι πιο πίσω στις επιλογές του Τερίμ»

Previous article

Το «μήνυμα» του Τερίμ στον Αϊτόρ

Next article

You may also like

Comments

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.