Η ανατομία της συνέντευξης Αλαφούζου

Hταν μέσα Δεκεμβρίου 2020 όταν ο τότε υπουργός Ανάπτυξης, Αδωνις Γεωργιάδης, είχε πει για τον Βοτανικό ότι «εάν όλα πάνε καλά, σε 36 μήνες θα έχουμε τη Διπλή Ανάπλαση με το γήπεδο της ΠΑΕ, τις εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη». Δηλαδή, τέλη 2023 – αρχές 2024.

Τριάμισι χρόνια μετά, συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2023, ο τότε δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, είχε διαβεβαιώσει πως «το 2026 θα έχει ολοκληρωθεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού, με το κλειδί στο χέρι».

Ερχεται τώρα o Γιάννης Αλαφούζος, με τη συνέντευξή του στην «Athens Voice» και στην ερώτηση πότε θα είναι έτοιμο το νέο γήπεδο απαντά «το 2027 με απώτατο όριο το ’28, γιατί από τη στιγμή που θα γίνει η αρχή της συστηματικής κατασκευής του γηπέδου χρειάζονται δύο χρόνια».

Κάποιος μπορεί να το εκλάβει κι ως κομψό άδειασμα του Αλαφούζου σε δύο πολιτικούς της δικής του όχθης, έναν που έχει… στασίδι στο «ΣΚΑΪ» κι έναν άλλον, ο οποίος τυγχάνει ανιψιός του πρωθυπουργού και σύζυγος προβεβλημένου στελέχους του καναλιού.

Οπως και να ‘χει, δικαιώνονται όσοι εξαρχής ήταν επιφυλακτικοί με (την ευκολία που έθεταν) τα χρονοδιαγράμματα που έθεταν οι κυβερνητικοί παράγοντες.

Οπως επιφυλακτικοί θα παραμείνουν και τώρα, αφού δεν αποκλείεται η πραγματικότητα να διαψεύσει και το 2028, ενδεχομένως και το 2029 πιθανόν και ’30 και βάλε…

Και πού ξέρεις, αύριο – μεθαύριο μπορεί να βγει κάποιος άλλος, από την ΠΑΕ, τον Ερασιτέχνη, τον Δήμο ή την Κυβέρνηση, απ’ οπουδήποτε, και να κουνήσει το δάχτυλο στους ανυπόμονους, δηλώνοντας πως ούτε η Ρώμη χτίστηκε μία ημέρα. Στην Ελλάδα τα δημόσια πρόσωπα μπορούν ανέξοδα να λένε ό,τι γουστάρουν και δεν θ’ αλλάξει τώρα ο κανόνας.

Ας μην προεξοφλούμε ότι κι ο διάδοχος του Τερίμ θα είναι εισήγηση του Ατζούν

Πάντως, αν ακόμη κι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ αδυνατεί ν’ απαντήσει με ακρίβεια για το πότε θα ολοκληρωθεί ένα τεχνικό έργο άρρηκτα συνδεδεμένο με το μέλλον της εταιρείας του, φανταστείτε να τον ρωτήσουν σε πόσα τέρμινα ο Παναθηναϊκός θα πάρει πρωτάθλημα.

Γιατί για όποιον δεν το έχει συνειδητοποιήσει, συμπληρώνονται 14 χρόνια απ’ τον τελευταίο τίτλο και μια δωδεκαετία από την εμπλοκή του Αλαφούζου στα διοικητικά των «πράσινων».

Παρεμπιπτόντως, ούτε σε αυτή τη συνέντευξη ο Γιάννης Αλαφούζος έλυσε την απορία πολλών για το πώς στα κομμάτια ένας άνθρωπος που δεν είχε καμία προηγούμενη συμμετοχή στα ποδοσφαιρικά πράγματα ανέλαβε να ρυμουλκήσει τον Παναθηναϊκό και να τον βγάλει ξανά στ’ ανοικτά.

Είπε ότι «πρόεδρος έγινα τυχαία» και πρόσθεσε πως «μετά την πολυμετοχικότητα, άρχισα να ασχολούμαι με τον Παναθηναϊκό γιατί βασικά δεν υπήρχε κανείς να ασχοληθεί με τον Παναθηναϊκό».

Δηλαδή, τι; Κάτι σαν Ρομπέν των ΠΑΕ; Είδε φως και μπήκε; Κι αφού μπήκε, διαπίστωσε ότι το μαγαζί στενάζει και τον έπιασε το ψυχοπονιάρικό του; Αν αύριο, για παράδειγμα, δει ότι ο… Εδεσσαϊκός είναι διαλυμένος, θα πάει στην Εδεσσα να την ανασυγκροτήσει;

Επιβεβαίωσε, επίσης, ότι είχε μεταβεί ανήμερα των Χριστουγέννων στην Κωνσταντινούπολη για να κλείσει αυτοπροσώπως τον Φατίχ Τερίμ, τον οποίο του πρότεινε –καταπώς παραδέχτηκε στη συνέντευξη- ο φίλος του, Ατζούν Ιλιτζαλί.

Υπάρχει, βεβαίως, στον Παναθηναϊκό και τεχνικός διευθυντής, που κανονικά έπρεπε να κάνει αυτές τις δουλειές, αλλά μπορεί να ξέρει για ποδόσφαιρο ο Γιάννης Παπαδημητρίου όσα γνωρίζει ο Ατζούν Ιλιτζαλί; Πού να τα μάθει ο Παπαδημητρίου;

Ας μην προεξοφλούμε, πάντως, ότι κι ο διάδοχος του Τερίμ θα είναι εισήγηση του Ατζούν. Ο ιδιοκτήτης του «τριφυλλιού» έχει –προφανώς- κι άλλους φίλους…

Οσο για κάτι άλλα που εκστόμισε, όπως π.χ. ότι θεωρεί τη Θάτσερ «μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία» ή η εξομολόγηση πως μια φορά στα νιάτα του ψήφισε ΚΚΕ, δεν έχουν άμεση σχέση με τον Αλαφούζο ως Homo Panathinaikus, οπότε ας ασχοληθούν άλλοι.

Γενικά, με τη συγκεκριμένη συνέντευξη ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού έδωσε πολλή τροφή και σε πολλούς.