By Τα off ball λεπτά και οι αδυναμίες με την μπάλαΣτο ποδόσφαιρο υπάρχουν θρύλοι. Παίκτες θρύλοι, προπονητές, μεγάλες προσωπικότητες. Μια τέτοια είναι ο Γιόχαν Κρόιφ. Να θυμηθούμε τι είχε πει; “«Όταν παίζεις ένα ματς, είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι οι παίκτες πάντα έχουν την μπάλα για τρία με τέσσερα λεπτά κατά μέσο όρο. Το σημαντικό είναι τι κάνεις στα 87 λεπτά χωρίς την μπάλα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα εγκεφαλικό παιχνίδι.
Πού να τρέξεις, πότε να τρέξεις, πότε να καλύψεις, πότε να πιέσεις, πότε να κινηθείς, πώς να κινηθείς. Όλα αυτά είναι αποφάσεις που στέλνονται από τον εγκέφαλο και ξεχωρίζουν αν είσαι καλός παίκτης ή όχι». Που κολλάει τώρα ο Παλάσιος; Φτιάξτε καφέ, αράξτε στην πολυθρόνα σας και αφιερώστε τα επόμενα λεπτά σε ένα κείμενο που θα προσπαθήσει να σας εξηγήσει την off ball χρησιμότητα ενός δεξιού εξτρέμ. Ή μήπως ενός αριστερού inside forward;
Ο Παλάσιος στα τρία έως τέσσερα λεπτά με την μπάλα στα πόδια
Στα plays του coach Γιοβάνοβιτς, ο Σεμπάστιαν Παλάσιος φέρνει καλά και μέτρια στοιχεία με την μπάλα στα πόδια. On-ball σε συνάρτηση με την τακτική, είναι εξαιρετικός καθώς εκτελεί τον ρόλο του winger εξαιρετικά. Όπως βλέπεται και στην παραπάνω φωτογραφία, “κρατάει” την γραμμή δίνοντας πλάτος στην επίθεση του Παναθηναϊκού, δημιουργώντας space για underlap στον Βαγιαννίδη. Αναγκάζει τον αριστερό full back των αντιπάλων να “σπάσει” την ζώνη άμυνας, να αποκοπεί από τον αριστερό stopper και να δημιουργηθεί gap προς στόχευση. Με απλά λόγια, “ανοίγει” τόσο το γήπεδο, όσο και την τελευταία γραμμή άμυνας.
Αντιθέτως με την κοινή γνώμη, στο possession first ποδόσφαιρο του coach Γιοβάνοβιτς ο Αργεντινός είναι ικανός να συμμετάσχει, καθώς προσφέρει ένα σημαντικό στοιχείο στις μεταβιβάσεις του. Στα 73’ λεπτά που χρησιμοποιήθηκε στο ματς με τον ΠΑΣ, επιχείρησε 51 πάσες με τις 36 να είναι εύστοχες. Το ποσοστό δεν είναι μεγάλο καθώς φτάνει το 71% επιτυχίας, όμως είναι εξαιρετικό το 79% στις προωθημένες μεταβιβάσεις του καθώς ο όγκος των 11 επιτυχημένων στις 14 είναι αξιοσημείωτος, ειδικά για winger με το “δυνατό πόδι στην δυνατή πλευρά”. Αν αναλογιστούμε και το 5/5 final third passes πείτε μου, είναι άσχημα νούμερα για 73’ λεπτά συμμετοχής;
Το πραγματικό “πρόβλημα” που έχει ο Σεμπαστιάν Παλάσιος στο on ball παιχνίδι του, εντοπίζεται σε δύο καταστάσεις isolation. Όμως κάτι πάντα κερδίζεις και κάτι χάνεις στο ποδόσφαιρο. Δεν του είναι εύκολο να περάσει τον αντίπαλό του στο 1v1 και να δημιουργήσει κινδύνους αποφέροντας υπεραριθμία, καθώς στις 13 φορές που προσπάθησε να ντριμπλάρει αντίπαλο κατάφερε να τον περάσει μόλις τις 4. Πήρε μεγάλο όγκο προσπαθειών και η γενική εικόνα του δεν είναι ευχάριστη στο φίλαθλο κοινό που έχει μάθει να κρίνει τους μεσοεπιθετικούς με βάση την ικανότητά τους με την μπάλα στα πόδια.
Η δεύτερη “αδυναμία” του “Τούκου”, πάλι σε κατάσταση isolation είναι όταν βρίσκεται σε crossing position. Πάντα, η πρώτη του σκέψη είναι να ντριμπλάρει τον αμυντικό του, επειδή όμως δεν τα καταφέρνει συχνά στρέφεται στην σέντρα, συνήθως χαμηλή. Στις 9 φορές που επιχείρησε low cross, μόλις οι δύο κατέληξαν σε συμπαίκτη του, με τις περισσότερες εξ’ αυτών να κοντράρουν στο σώμα του αμυνόμενου full back και να καταλήγουν corner ή η μπάλα να μένει “ζωντανή”.
Ολοκληρώνοντας την ανάλυση του on ball παιχνιδιού του Σεμπαστιάν Παλάσιος, βλέπουμε πως τρία με τέσσερα λεπτά, είναι ικανά να “αλλοιώσουν” την πραγματικά – σπουδαία χρησιμότητα του Αργεντινού στο τακτικό πλαίσιο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς (που θα δούμε παρακάτω). Όπως βλέπεται και στο παραπάνω γράφημα, ο Παναθηναϊκός επιτίθεται περισσότερο από την δεξιά πλευρά του με Βαγιαννίδη – Τζούριτσιτς – Παλάσιος και είναι φυσικό οι δύο συγκεκριμένες αδυναμίες του Αργεντινού να “χτυπάνε” στο μάτι.
Τι κάνει όμως στα υπόλοιπα 86 έως 87 λεπτά μακριά από την μπάλα;
Στην στατιστική, η παραπάνω clear cut chance που πήγε να δημιουργήσει ο ΠΑΣ δεν καταγράφηκε ποτέ. Ο λόγος είναι φυσικά ο Σεμπαστιάν Παλάσιος που – αν και αρκετά μέτρα πίσω – κατάφερε να ανακόψει το επιθετικό transition των γηπεδούχων. Αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει στατιστικό αποφυγής xG για ποδοσφαιριστές; Ποια θα ήταν η τιμή του για την παραπάνω φάση; Δύο μόλις δευτερόλεπτα μετά, ο Παλάσιος έχει προλάβει και έχει αρνηθεί την φάση που πήγε να δημιουργηθεί. Δεν τον λες και αργό.
Η παραπάνω θέληση του Αργεντινού για συνεισφορά στο αμυντικό κομμάτι είναι ενδεικτική. Το wοrk rate του είναι σε exceptional level και σε συνδυασμό με την τακτική του παιδεία συνθέτουν μια ασφάλεια στα χέρια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Στην 4-4-2 άμυνα ζώνης του coach, χρησιμοποιείται δίπλα στα αργά πόδια του Πέρεθ, διαγώνια πίσω δεξιά από τον Τζούριτσιτς και μπροστά από Βαγιαννίδη ή Κώτσιρα. Τυχαίο; Δίπλα και γύρω από ποδοσφαιριστές με σχετικά “αργά πόδια” ή που δεν είναι η αμυντική συμπεριφορά το φόρτε τους, ο Σέρβος τεχνικός του Παναθηναϊκού προτιμά την “ασφάλεια” του Σεμπαστιάν Παλάσιος. Βγάζει νόημα;
Οι 96 ενέργειες που κατέγραψε είναι νούμερο εκτός λογικής για τα 73’ λεπτά συμμετοχής του στον αγώνα. Στο αμυντικό transition, 7 φορές κατάφερε να ανακόψει αντεπίθεση, ενώ 29 φορές ενεπλάκη σε μονομαχίες που είτε καθυστέρησαν, είτε οδήγησαν σε λάθος τους αντιπάλους του
Αν δούμε την κάρτα του Ντάνιελ Μαντσίνι, θα καταλάβουμε την διαφορά στην αμυντική συμπεριφορά. Ο έτερος Αργεντινός του Παναθηναϊκού σε 55’ λεπτά συμμετοχής δεν πλησίασε στο ελάχιστο τις επιδόσεις στο pressing και στο αμυντικό transition τον “Τούκου”.
Μπορεί να αγωνιστεί ως inside forward;
Στο 72’ της αναμέτρησης, ο coach Γιοβάνοβιτς αλλάζει πλευρές στον Μαντσίνι και στον Παλάσιος. Ο πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια Μαντσίνι, ως δεξιός winger καταφέρνει και σεντράρει με το αριστερό στο δεύτερο δοκάρι, και ο off ball Παλάσιος σκοράρει πατώντας περιοχή. Το εύκολο είναι να σκεφτείς το εξής: Γιατί ο προπονητής του Παναθηναϊκού, αφού ζητά από τον δεξιό του εξτρέμ την δημιουργία και τον αριστερό του να πατά περιοχή δεν χρησιμοποιεί μόνιμα τον Παλάσιος ως inside forward από αριστερά;
Comments