By Η δίκαιη ήττα του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ από τη Βιλερμπάν
Ωραίος ο ενθουσιασμός από την επιβλητική νίκη επί της Εφές, ωραία και η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ από περίπου 8.000 φίλους του Παναθηναϊκού, ωραία και η «βαριά» φανέλα της ομάδας, ωραία και η ιστορία, αλλά σ’ έναν αγώνα μπάσκετ πρέπει να παίξεις και καλά για να κερδίσεις. Ή έστω καλύτερα από τον αντίπαλό σου.
Όπως και αν λέγεται. Είτε Βιλερμπάν, είτε Εφές, είτε ΤΣΣΚΑ, είτε Φενέρμπαχτσε κ.ο.κ. Καμία ομάδα δεν νίκησε με το όνομά της. Γιατί να το κάνει ο Παναθηναϊκός όταν έχει απέναντί μια ομάδα (με μικρότερo μεν brand name, αλλά) η οποία είχε καλύτερο πλάνο, πιο στοχευμένο παιχνίδι και παίκτες οι οποίοι… μάσαγαν σίδερα; Αφήστε το ματς του Παναθηναϊκού. Δείτε τι έκανε η Βιλερμπάν στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας πριν από μερικές ημέρες ή τι έκανε η Μονακό στην ρωσική ομάδα την ίδια ώρα με το παιχνίδι του ΟΑΚΑ ή ακόμα και τι έκανε η Ούνικς Καζάν στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Η προετοιμασία και το συγκεκριμένο ταβάνι
Είσαι καλύτερος; Θα παίξεις καλύτερα; Θα είσαι καλύτερα προετοιμασμένος σε όλα τα επίπεδα, πνευματικά και αγωνιστικά; Ε, θα έχεις και τις περισσότερες πιθανότητες να νικήσεις. Όπως ακριβώς νίκησε και ο Παναθηναϊκός την Εφές.
Μόνο που οι «πράσινοι» είχαν μείνει ακόμα στις δάφνες από την επιβλητική νίκη την περασμένη Τετάρτη και έχασαν λίγο τον προσανατολισμό τους. Την πάτησαν. Όπως την είχαν πατήσει και πριν από τρία χρόνια στη σειρά των playoffs με τη Ρεάλ. Ολοκληρωτική εμφάνιση, 1-0 προβάδισμα και… όλοι θυμούνται τι επακολούθησε. Ο Παναθηναϊκός ακόμα να νικήσει τη Ρεάλ από εκείνο το ματς…
Φυσικά ισχύει μέχρι… κεραίας αυτό που είπε ο Παπαπέτρου την παραμονή του αγώνα με την Βιλερμπάν και λίγες ώρες μετά την αναμέτρηση με την Αναντολού: «Ούτε ήμασταν η χειρότερη ομάδα όταν χάναμε, αλλά ούτε και θα πάρουμε τώρα την EuroLeague». Και έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Καλώς ή κακώς, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, ο Παναθηναϊκός έχει συγκεκριμένο ταβάνι το οποίο θα προσπαθεί να «τρυπάει» από παιχνίδι σε παιχνίδι με απώτερο σκοπό την υπέρβαση.
Θα κάνει κάποιες μεγάλες νίκες, ενδεχομένως να περάσει από κάποιες δύσκολες έδρες, αλλά θα υπάρχει πάντα αυτό το… τρενάκι του λούνα παρκ όσον αφορά την απόδοση της ομάδας.
Θέλετε λόγω απειρίας πολλών παιδιών; Θέλετε λόγω της χαμηλής, σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες της EuroLeague, ποιότητας; Θέλετε επειδή είναι μια νέα ομάδα, με αρκετά νέα πρόσωπα, και χρειάζεται χρόνος και μπόλικη δουλειά; Όλα αυτά ισχύουν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνεται δουλειά. Γίνεται και παραγίνεται αλλά σίγουρα θα υπάρξουν και στιγμές όπως η βραδιά κόντρα στη Βιλερμπάν όπου το ματς θα στραβώσει, η ψυχολογία από το ζενίθ θα φτάνει στο ναδίρ και έκτοτε να μην μπορεί να γίνει σωστή διαχείριση, τα σουτ δεν θα μπαίνουν και η κατάληξη θα είναι αντιστρόφως ανάλογη από αυτή που θα περίμεναν και οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας.
Τον «βάρυνε» το πρώτο «πρέπει» της σεζόν
Ρίξτε μια ματιά στα στατιστικά των δύο τελευταίων αγώνων του Παναθηναϊκού και θα πάρετε την απάντησή σας: Απέναντι στην Εφές οι «πράσινοι» είχαν 20/30 δίποντα, 15/33 τρίποντα, 10/10 βολές, 42 ριμπάουντ, 20 ασίστ και 13 λάθη. Με αντίπαλο την Βιλερμπάν μέτρησαν 18/32 δίποντα (εντάξει κοντά σχετικά το ποσοστό), 5/19 τρίποντα (άλλο το 46% σε 33 προσπάθειες και άλλο το 26% σε 19), 19/21 βολές, 29 ριμπάουντ (13 λιγότερα), 12 ασίστ (οκτώ λιγότερες) και 19 λάθη (έξι περισσότερα). Την ίδια στιγμή ο Ελί Οκομπό είχε… ντυθεί Ντάριλ Μέικον και «απάνταγε» με 35 πόντους. Ουσιαστικά τι έκανε η Βιλερμπάν; Πλήρωσε τον Παναθηναϊκό με το ίδιο νόμισμα που είχαν πληρώσει οι «πράσινοι» την Εφές.
Γιατί; Επειδή ήξερε ότι δεν ήταν το φαβορί (έστω θεωρητικά και στα χαρτιά) όπως δεν ήταν και με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Απέβαλλε το… όποιο άγχος μπορεί να είχε. Όπως το είχε αποβάλλει και ο Παναθηναϊκός με την Εφές με αποτέλεσμα να παίξει πολύ πιο ελεύθερα. Όμως κόντρα στην γαλλική ομάδα είχε στηθεί το πρώτο «πρέπει» του «τριφυλλιού» από το ξεκίνημα της σεζόν. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που μπήκε στο ματς ως το φαβορί, αλλά… κυριεύτηκαν οι παίκτες από το βάρος του «must win», ειδικά μετά το ονειρικό βράδυ που είχε προηγηθεί πριν από δύο 24ωρα.
Κάτι αντίστοιχο είχε πάθει και η Βιλερμπάν. Είχε ξεκινήσει καλά τη σεζόν με 3/3, υποδέχθηκε την Μακάμπι που μετρούσε εντός έδρας ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα και έχοντας τον αέρα του φαβορί (περισσότερο λόγω φόρμας και λιγότερο λόγω ρόστερ) γνώρισε την ήττα. Βέβαια για να έχει ελπίδες ο Παναθηναϊκός ώστε να μπορεί να διεκδικήσει κάτι, να έχει στόχο και να μην τεθεί από νωρίς νοκ άουτ από το οτιδήποτε, θα πρέπει να κερδίζει αυτά τα ματς. Να βρίσκει τρόπους να επιβάλλει τους δικούς του όρους και τους δικούς του κανόνες, ειδικά μέσα στην έδρα του.
Ναι μεν Οκόμπο αλλά και «δάσος» από χέρια με Κώστα και Ουεμπανιάμα
Και αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας για ομάδες (όπως ο φετινός, αλλά και ο περσινός Παναθηναϊκός) προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές. Δηλαδή να εκμεταλλεύονται την έδρα τους, ειδικά απέναντι σε ομάδες του ίδιου ή λίγο χαμηλότερου ή λίγο μεγαλύτερου βεληνεκούς. Και ο Παναθηναϊκός έχασε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο το πρόγραμμα που αρχίζει να… στρώνει κάπως από εδώ και στο εξής. Πλέον θα πρέπει να «κυνηγήσει» και νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ προκειμένου να «ρεφάρει» το τελευταίο παιχνίδι.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τι Τζέι Πάρκερ ήταν πολύ διαβασμένος στο ΟΑΚΑ. Ναι μεν ο Οκομπό έκανε ματσάρα αλλά δεν ήταν μόνο εκείνος για να φτάσει στο σημείο η Βιλερμπάν να αποδράσει από το Μαρούσι με τη νίκη. Ο Γάλλος προπονητής είχε στήσει ένα… τείχος από χέρια! Ειδικά στο διάστημα όπου στο «πέντε» ήταν ο αθλητικός Κώστας Αντετοκούνμπο των 210 εκατοστών και στο «τέσσερα» ο (νεαρός μεν, αλλά) μακρύς Βίκτορ Ουεμπανιάμα των 221 εκατοστών, οι παίκτες των «πρασίνων» δεν μπορούσαν… καν να δουν το καλάθι.
Ειδικά ο Μέικον, ο οποίος ναι μεν αρέσκεται στο να σουτάρει από 8 μέτρα σαν να επιχειρεί σουτ από το high post αλλά ο Ουεμπανιάμα του κυνηγούσε έξω στις αλλαγές και δεν τον άφηνε καν να… πασάρει. Επιπλέον η Βιλερμπάν εκμεταλλεύτηκε την κακή pick n roll άμυνα με αποτέλεσμα να δεχθεί πολλούς πόντους πάνω από τη στεφάνη, ενώ η μεγαλύτερη πληγή ήταν η άμυνα στο «ένας εναντίον ενός» του Οκομπό, ο οποίος περνούσε όποιον ήθελε σαν… σταματημένο.
Από την άλλη πώς να νικήσει μια ομάδα όταν έχει 19 λάθη και 5/19 τρίποντα τη στιγμή που αφενός έχει χάσει τα ριμπάουντ και αφετέρου έχει δεχθεί 10/21 τρίποντα και άλλους 17 πόντους από αιφνιδιασμούς των αντιπάλων; Τις προάλλες όλος ο κόσμος εξυμνούσε τον Ντάριλ Μέικον για τη φοβερή επαφή του με το καλάθι. Ε, τώρα ήταν η σειρά του Οκομπό να κάνει… πάρτι και να κερδίσει όλα τα εύσημα.
Είπαμε. Συμβαίνουν αυτά. Και ενδεχομένως να συμβούν ξανά. Όπως έχει πει και ο Πρίφτης ο Παναθηναϊκός είναι σε μια διαδικασία που η ομάδα μαθαίνει. Αρκεί και τα παθήματα, να της γίνονται… μαθήματα.
Comments