28-13 βολές; Ούτε «μπλουζάκια», ούτε «φεύγουμε». Απλά… Νέντοβιτς!

Συνάδελφοί μου οι οποίοι έχουν λιώσει άπειρα ζευγάρια παπούτσια στα γήπεδα μπάσκετ μου έλεγαν πριν από το ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, εκτός από το «κλασικό» και λογικό ότι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν τεράστιο φαβορί, πως το τριφύλλι μπορεί να ποντάρει βασικά σε ένα πρόσωπο: στον… Γιώργο Μπαρτζώκα!

Εννοούσαν, φυσικά, το πνευματικό «μπλοκάρισμα» που συνήθως παθαίνει ο προπονητής του Ολυμπιακού με αντίπαλό τον Παναθηναϊκό και το οποίο πρωτίστως οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτά τα παιχνίδια ο Μπαρτζώκας προπονητής παρασύρεται από τον Μπαρτζώκα «οπαδό», θολώνει και δεν μπορεί να δώσει στην ομάδα του ό,τι στους άλλους αγώνες.

Αν σε τούτο προσθέσουμε: 1. Τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο διάβασε-χειρίστηκε το παιχνίδι ο Δημήτρης Πρίφτης. 2. Το γεγονός ότι ο σπουδαίος Νεμάνια Νέντοβιτς ανεβάζει στη μεγάλη βραδιά του «σκαλοπάτια» μια ομάδα, εν προκειμένω τον Παναθηναϊκό που δεν έχει άλλον σαν κι αυτόν, τότε βγαίνει ένα καλό μείγμα συμπερασμάτων για το τεράστιο πράσινο «διπλό» στο ΣΕΦ.

Ένα μεγάλο αποτέλεσμα από μία ομάδα η οποία μέχρι και κόντρα στη Ζαλγκίρις πριν λίγες ημέρες ήταν -στα περισσότερα ματς- για λύπηση, απέναντι σε μια άλλη η οποία έως χθες κατατρόπωνε όποιον έβρισκε απέναντί της στο ΣΕΦ. Και δίνει ακόμη μία αποστομωτική απάντηση γιατί τα παιχνίδια Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και τούμπαλιν δεν μπορούν να διαβαστούν από τη φόρμα, την κατάσταση, το τάιμινγκ. Είναι μια κατηγορία μόνα τους!

Θα μου επιτρέψετε όμως να σταθώ σε κάτι που δεν μπορεί να μη σηκώσει πολύ συζήτηση. Και τούτο επειδή στο παρελθόν έχει σηκώσει «τσουνάμι» με πολύ διαφορετικές αντιδράσεις.

Όσοι προσεγγίζουν αντικειμενικά το ντέρμπι του ΣΕΦ παραδέχονται ότι στην καλύτερη οι γηπεδούχοι πήραν τη μερίδα του λέοντος των σφυριγμάτων, στη χειρότερη η διαιτησία στάθηκε «σφόδρα απέναντι» στον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι εξέδωσαν και σχετική ανακοίνωση, αλλά μη μένουμε στις ανακοινώσεις, καθώς αυτό αποτελεί συνηθισμένη τακτική των ομάδων.

Ας σταθούμε στις συμπεριφορές με βάση την πραγματικότητα. Οι βολές που κέρδισαν οι δύο ομάδες στο ντέρμπι ήταν 28-13 υπέρ του γηπεδούχου Ολυμπιακού. Δηλαδή υπερδιπλάσιες του αντιπάλου του. Εχω πει πολλάκις στο παρελθόν ότι ο αριθμός δεν μπορεί ποτέ από μόνος του να αποτελεί επιχείρημα. Δηλαδή τι να κάνουν οι διαιτητές αν είναι φάουλ; Να μην το σφυρίζουν;

Ας δούμε όμως τις αντιδράσεις ένθεν κακείθεν. Στο παρελθόν σε μεγάλη διαφορά βολών υπέρ του Παναθηναϊκού, οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού κ. Αγγελόπουλοι είχαν τυπώσει… μπλουζάκια με τους συγκεκριμένους αριθμούς! Και τον Φεβρουάριο του 2019 απέσυραν την ομάδα τους από το παιχνίδι κυπέλλου στο ΟΑΚΑ με το σκορ 40-25 στο ημίχρονο. Ηταν η αφετηρία του περιβόητου «μέχρι τέλους» που οδήγησε στην πιο «αυτοκαταστροφική» απόφαση στην ιστορία του Ολυμπιακού, με τον εκούσιο υποβιβασμό του στην Α2 κατηγορία.

Δεν θα σταθούμε, φυσικά, στο γεγονός ότι τότε η ιδιοκτησία του Ολυμπιακού έλεγε ότι δεν πρόκειται να ξανάπαιζε η ομάδα τους αγώνα στην Ελλάδα κόντρα στον Παναθηναϊκό με Ελληνες διαιτητές. Διότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει Βασιλακόπουλος αλλά Λιόλιος στην ηγεσία της ΕΟΚ, οπότε… λόγια ήταν εκείνα που έφυγαν στον αέρα.

Θα σταθούμε όμως στη διαφορετική συμπεριφορά. Είδατε χθες τον Πρίφτη να χτυπιέται σα… μίξερ στον πάγκο του Παναθηναϊκού κάθε φορά που θεωρούσε ότι η ομάδα του αδικούνταν με κάποιο σφύριγμα του κ. Φούφη ή του κ. Κορομηλά; Είδατε τον Διαμαντίδη ή τον Αλβέρτη να προτρέπουν τους παίκτες να αποχωρήσουν όταν π.χ. «ανακαλύφθηκε» 5ο φάουλ στον Νέντοβιτς, 1.30’’ πριν το τέλος, την ώρα που ο Σέρβος τα έβαζε από τα 10 μέτρα; Είδατε σήμερα τίποτα ακρότητες; Κάποιο μπλουζάκι με στάμπα 28-13;

Προφανώς όχι. Τι είδαμε-τε; Μια καθαρή ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΗ αντίδραση από την πλευρά της πληγωμένης, σε όλα τα επίπεδα ομάδας. Είτε έχανε με 14 πόντους, είτε με 12 πόντους πέντε λεπτά πριν από το τέλος, ο Παναθηναϊκός ασχολήθηκε ΜΟΝΟ με το μπάσκετ. Ο προπονητής και οι παίκτες του δεν είχαν στο μυαλό τους διαιτητές και πως να χτίσουν άλλοθι πάνω τους στην περίπτωση ήττας. Πάλεψαν στο παρκέ για να μη χάσουν, για να νικήσουν. Και νίκησαν.

Δεν μπορούσαν να δώσουν μεγαλύτερη απάντηση σε όσα είχαν προηγηθεί ως ακραίες «αντιδράσεις» τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί είναι άλλο πράγμα μια λογική –και ανθρώπινη- διαμαρτυρία από οποιοδήποτε ομάδα και εντελώς διαφορετικό να κάνει κάποιος «σημαία» τη διαιτησία σε ΚΑΘΕ ΗΤΤΑ μη αποδεχόμενος ποτέ την ανωτερότητα του αντιπάλου του.

Και κάτι τελευταίο. Το χθεσινό «διπλό» στο ΣΕΦ δεν άλλαξε, άποψή μου, αυτή τη στιγμή τις ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι πληρέστερη και καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό, το φαβορί για την πρωτιά στην κανονική περίοδο αλλά και για τον τίτλο ο οποίος δεν θα κριθεί σε ένα αλλά μάξιμουμ σε πέντε παιχνίδια.

Εκείνο όμως που άλλαξε είναι η αύρα στον Εξάστερο και ο χρόνος που «αγόρασε» η ομάδα του Πρίφτη να δουλέψει κάτω από λίγο μικρότερη πίεση. Αν καταφέρει να κάνει μία δύο σωστές αλλαγές παικτών και βελτιωθεί εκεί που πονάει, σε συνδυασμό με το χρόνο και την ώθηση που του έδωσε αυτή η νίκη, μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος. Αν θα γίνει τόσο όσο να κοντράρει τον Ολυμπιακό σε σειρά τελικών αγώνων για το πρωτάθλημα είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να απαντηθεί αυτή τη στιγμή…