«Ο Βέρμπιτς ήταν ο αρχικός στόχος του Παναθηναϊκού πριν τους Τσέριν και Σπόραρ»

Αρχικά, όταν ήσασταν παιδί ή νέος, πιστεύατε ότι θα φτάνατε στο σημείο που είστε τώρα ως ατζέντης; Το είχατε ως όνειρο;

«Όχι, ποτέ. Το όνειρο μου ήταν να γίνω ψαράς επειδή γεννήθηκε σε μία μικρή πόλη της Σλοβενίας, το Κόπερ, όπου ήταν η πόλη των ψαράδων. Έτσι και εγώ ήθελα να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα. Ήταν το όνειρο μου όταν ήμουν μικρός. Μετά από αυτό όμως, σε ηλικία 12 με 13 ήθελα να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής»

Και πως μπήκε το ποδόσφαιρο στη ζωή σας;

«Στα εννιά μου έπαιζα ποδόσφαιρο στο σχολείο και έκανα το πρώτο βήμα στο άθλημα. Μπήκα σε ομάδα, έκανα επαγγελματικό ντεμπούτο στα 18 μου και στη συνέχεια έπαιξα στην πρώτη κατηγορία της Σλοβενίας, αγωνίστηκα στην Μάριμπορ, στην Πεσκάρα, στην Ντομζάλε και στην εθνική Σλοβενίας για ένα ματς. Έκανα μία φυσιολογική καριέρα ενός Σλοβένου ποδοσφαιριστή για την εποχή»

Πως ξεκινήσατε την καριέρα σας ως ατζέντης;

«Ξεκίνησα αυτή τη δουλειά γιατί είχα αγωνιστεί ως ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα της Σλοβενίας, είχα μία συμμετοχή με την εθνική ομάδα και είχα φτάσει μέχρι την Ιταλία όπου αγωνίστηκα με την Πεσκάρα. Μόλις κρέμασα τα «παπούτσια» πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με τον χώρο των ατζέντηδων και ξεκίνησα το 2005»

Ποιος σας έδωσε την ιδέα να το κάνετε και ποιος σας βοήθησε στα πρώτα σας βήματα;

«Είχα αρκετούς φίλους από την ποδοσφαιρική μου καριέρα και ο Νόβιτσα Ίσεβιτς, που είναι πολύ καλός μου φίλος, ήταν εκείνος που με ενέμπνευσε στα πρώτα μου βήματα. Εκείνη την εποχή ήταν και ατζέντης αλλά κάποια στιγμή δεν ήθελε να συνεχίσει αλλά ήταν ο άνθρωπος που με έβαλε σε αυτή τη δουλειά. Έτσι άρχισα να χτίζω την καριέρα μου σιγά-σιγά. Ξεκίνησα από την Κύπρο όπου πρότεινα κάποιους Σλοβένους ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια, το 2010 έκανε το μεγάλο βήμα με τη Μάριμπορ. Εκείνο το καλοκαίρι πήγα τέσσερις Σλοβένους ποδοσφαιριστές, μεταξύ αυτών και ο Γιασμίν Κούρτιτς στην Παλέρμο και από εκεί και πέρα η καριέρα μου… απογειώθηκε»

Ήταν εύκολο ή δύσκολο να ξεκινήσετε την καριέρα σας ως ατζέντης;

«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο επειδή δεν ήμουν κάποιο μεγάλο όνομα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο όταν έπαιζα. Ξεκίνησα βήμα-βήμα να χτίζω το όνομα μου ως ατζέντης. Το ξέρω πως χρειάζεται τύχη αλλά είναι και το πως δουλεύεις. Ο δρόμος μου δεν ήταν εύκολος αλλά στο τέλος νιώθω πετυχημένος για όσα έχω καταφέρει και ο στόχος μου ήταν πάντα να καταφέρω να γίνω καλύτερος ατζέντης από ότι ήμουν ως ποδοσφαιριστής».

Στην Μάριμπορ γνωρίσατε και τον Ζάχοβιτς, ο οποίος είχε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό και τότε ήταν τεχνικός διευθυντής. Πείτε μου για τη σχέση σας πως δημιούργηθηκε;

«Αρχικά είναι ένας πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Έκανε τη Μάριμπορ «μεγάλη» και μία υπολογίσιμη δύναμη της Ευρώπης. Έμεινε για 13 χρόνια στην ομάδα και έκανε πραγματικά υπέροχη δουλειά. Η πρώτη μου συνεργασία μαζί του ήταν για τη μεταγραφή του Άλες Μέατς το 2008 και από τότε «κολλήσαμε». Κάναμε αρκετή δουλειά πιστεύω και θεωρώ πως αυτό ήταν το πραγματικό ξεκίνημά μου στον χώρο των ατζέντηδων.

Μέχρι σήμερα έχουμε κρατήσει εξαιρετικές σχέσεις παρότι εγώ συνεχίζω και εκείνος σταμάτησε. Με τον Ζάχοβιτς έχουμε μία ιδιαίτερη θετική ενέργεια που δημιουργήθηκε από την πρώτη στιγμή που συνεργαστήκαμε. Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και μιλάμε για έναν τόσο έξυπνο άνθρωπο που ήξερε ακριβώς τι κάνει με τη Μάριμπορ. Έχουμε χτίσει μία δυνατή φιλία και στηρίζεται σε αυτή την ενέργεια που έχει»

Σας βοήθησε να βρείτε επαφές στην Ελλάδα λόγω της παρουσίας του ως ποδοσφαιριστής;

«Όχι δεν με βοήθησε σε τέτοια θέματα. Δημιούργησα τις επαφές μου παίρνοντας τηλέφωνα από τους παράγοντες της κάθε χώρας. Πρότεινα ποδοσφαιριστές, κλείναμε κάποια deal και έτσι σιγά-σιγά είχα όλο και μεγαλύτερη ατζέντα. Κάποιες φορές πετύχαινε, κάποιες όχι αλλά όταν δημιουργείς ένα δίχτυο επαφών και έχεις ποδοσφαιριστές όπως ο Ίλισιτς, ο Κούρτιτς, ο Σπόραρ, ο Βέρμπιτς υπάρχουν πολλά κλαμπ που με καλούν αμέσως χωρίς να κάνω κάτι»

Πάμε στο κεφάλαιο του Κούρτιτς, που ήρθε στον ΠΑΟΚ. Ήταν το πρώτο σας deal στην Ελλάδα και ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό;

«Ναι ήταν η πρώτη μου επαφή με την Ελλάδα. Θυμάμαι πως εκείνο το καλοκαίρι, ο φίλος μου, ο Κοτέτι, που ήταν σαν τεχνικός διευθυντής της Πάρμα επικοινώνησε μαζί μου και μου είπε πως ο ΠΑΟΚ θέλει έναν ποδοσφαιριστή με τα χαρακτηριστικά του Κούρτιτς. Αρχίσαμε τις επαφές, η Πάρμα έπεσε κατηγορία και ο Κούρτιτς ήταν ένα μεγάλο συμβόλαιο για την Serie B και ο ίδιος ο παίκτης δεν ήθελε να παίξει σε αυτό το επίπεδο. Και έτσι, κάναμε διαπραγματεύσεις με τον ΠΑΟΚ και φτάσαμε εδώ, με τον Κούρτιτς να είναι από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας και εκείνος να είναι πολύ χαρούμενος στη Θεσσαλονίκη».

Ήταν εύκολο ή δύσκολο deal για να έρθει στον ΠΑΟΚ;

«Θεωρώ πως ήταν περισσότερο εύκολη καθώς η Πάρμα ήθελε να τον πουλήσει, ο ίδιος ήθελε να φύγει αλλά το μόνο δύσκολο ήταν οι απολαβές του που ήταν υψηλές. Οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες μεταξύ των ομάδων αλλά στο τέλος, η συγκεκριμένη μεταγραφή είναι η πιο πετυχημένη τα τελευταία δέκα χρόνια. Μπορεί ο Κούρτιτς να είναι 33 ετών αλλά βλέπεις πως σκοράρει, δίνει ασίστ και για όλες τις πλευρές, ήταν ένα πολύ καλό deal»

Το τελευταίο καλοκαίρι ακούστηκε έντονα πως ο Κούρτιτς θέλει να αποχωρήσει. Τι είχε συμβεί;

«Θα σου πω την πραγματική ιστορία. Όλα αυτά που έγραψαν τα ΜΜΕ της Ελλάδας ήταν απλώς για να φέρουν τον Κούρτιτς απέναντι στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Ο παίκτης δεν ήθελε ποτέ να φύγει από την ομάδα. Το μόνο που έγινε, είναι στην αρχή του καλοκαιριού, ότι ζητήσαμε από τον ΠΑΟΚ να γίνει μία πρόωρη επέκταση του συμβολαίου βάση των στατιστικών που είχε ο Κούρτιτς την πρώτη σεζόν.

Ουσιαστικά γιατί ο ίδιος ήθελε να μείνει ακόμα περισσότερο στην ομάδα για αυτό και το ζήτησε. Η ομάδα δεν το δέχθηκε βέβαια αλλά αυτή είναι η ιστορία. Τα ΜΜΕ απλώς έστρεψαν τον ποδοσφαιριστή απέναντι στους φίλους του συλλόγου. Ο Κούρτιτς μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον ΠΑΟΚ, μου λέει συνέχεια πόσο χαρούμενος είναι στην Ελλάδα και όλες αυτές οι μ***** που γράφτηκαν δεν ίσχυαν»

Μετά τον Κούρτιτς, φέτος ο Παναθηναϊκός πήρε τρεις ποδοσφαιριστές που ήταν στο γραφείο σας. Πείτε μου για αυτό το καλοκαίρι πως κινήθηκε;

«Προτού σου πω την ιστορία, να ξεκαθαρίσω πως δεν γνώριζα προσωπικά τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς από πριν. Γιατί έχω ακούσει ότι τον γνώριζα από την Κύπρο. Εγώ τον ήξερα μέσα από τα όσα έκανε στο κυπριακό πρωτάθλημα αλλά δεν είχαμε προσωπικές επαφές. Ο Μάκης Λιβαθηνός ήταν ο άνθρωπος που με πήρε τηλέφωνο και η ιστορία ξεκίνησε με τον Μπένζαμιν Βέρμπιτς επειδή στον Παναθηναϊκό ήξεραν για τον πόλεμο και πως είναι στον τελευταίο του χρόνο στο συμβόλαιο.

Η ιστορία μου με τον Παναθηναϊκό ξεκίνησε με τον Βέρμπιτς λοιπόν. Επειδή το να γίνει η μεταγραφή ήταν δύσκολο αρχικά, πρότεινα στην ομάδα τον Τσέριν και τον Σπόραρ. Το αστείο είναι πως ο Βέρμπιτς ήρθε τελευταίος χρονικά, παρότι που οι αρχικές συζητήσεις μας ήταν για εκείνον. Αυτό ήταν που έκανε πολύ χαρούμενο γιατί εγώ πρότεινα τους Τσέριν και Σπόραρ, ο Παναθηναϊκός τους έδειξε στον Γιοβάνοβιτς και μέσα σε πέντε λεπτά (!) είχαμε ολοκληρώσει τη μεταγραφή του Τσέριν. Μετά ήρθε ο Σπόραρ και μετά ο Βέρμπιτς. Τονίζω πως ούτε ο Τσέριν, ούτε ο Σπόραρ ήταν μεταγραφικοί στόχοι. Μόνο ο Βέρμπιτς. Έχει να κάνει με τη χημεία θεωρώ μεταξύ εμένα και της ομάδας»

Με τον Σπόραρ πως έγινε το deal;

«Τον Σπόραρ τον ήθελαν αρκετές ομάδες στην Ευρώπη πριν έρθει στον Παναθηναϊκό και ανάμεσα σε αυτές και η Μπρεστ. Εκείνη προσπάθησε πολύ να τον πάρει και έκανε ότι μπορούσε αλλά το ζητούμενο ήταν πως ο Σπόραρ ήθελε να έρθει στον Παναθηναϊκό. Για να συμβεί αυτό, υπάρχει μία αστεία ιστορία από πίσω. Ο Σπόραρ είναι φίλος με τον Βέρμπιτς και μου είπε «αν ο Βέρμπιτς υπογράψει στον Παναθηναϊκό, θα έρθω αμέσως και εγώ». Και αυτό το είπα στον κ. Λιβαθηνό και τον κ. Βλάχο. Στον πρώτο πρότεινα τους παίκτες και με τον δεύτερο έκανα τις διαπραγματεύσεις.

Έτσι είπα στον κ. Βλάχο να με αφήσει να ολοκληρώσω τη μεταγραφή του Βέρμπιτς γιατί θα έρθει και ο Σπόραρ μαζί. Στο τέλος της μέρας είχαμε ένα δείπνο και αρχίσαμε να γελάμε με όλα αυτά. Είναι αλήθεια ότι η Μπρεστ έφτασε κοντά αλλά ο Σπόραρ ήθελε να έρθει στον Παναθηναϊκό. Του άρεσε το κλαμπ, η Αθήνα, τα πάντα και για αυτό πήρε τη μεταγραφή. Είναι τρομερή ιστορία γιατί ήταν πολλά μεταξύ των σχέσεων που είχαν οι ποδοσφαιριστές. Ακόμα και με τον Κούρτιτς. Ήταν ένας μεγάλος κύκλος που ολοκληρώθηκε με επιτυχία»

Η υπόθεση του Βέρμπιτς τι δυσκολίες είχε;

«Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν πως ήταν συναισθηματικά δεμένος με την Ντιναμό Κιέβου. Το πρόβλημα του πολέμου ήταν κάτι που τον έκανε να σκέφτεται τους πάντες στο κλαμπ γιατί είχε δεθεί μαζί τους. Είχε μεγάλο πάθος για αυτή την ομάδα για τον βοήθησαν πολύ. Ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να τον πείσουμε να αποδεχθεί τον Παναθηναϊκό αλλά δουλέψαμε πολύ πάνω στη μεταγραφή. Μόλις πήρε την απόφαση να έρθει στην ομάδα, ήταν όλα πολύ πιο εύκολα»

Τι σας έχουν πει οι τρεις τους για τον Παναθηναϊκό;

«Ο Βέρμπιτς μου έχει πει πως ευχαριστεί τον Θεό που ήρθε στον Παναθηναϊκό και είναι πραγματικά πολύ χαρούμενος στην ομάδα. Οι άνθρωποι του κλαμπ τον βοήθησαν να εγκλιματιστεί γρήγορα. Όσον αφορά τον Σπόραρ, μου είπε «άσε εδώ απλά». Έχει παίξει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, μου είπε να τον αφήσω στην Ελλάδα μέχρι το τέλος γιατί του αρέσει πάρα πολύ η χώρα.

Ο Τσέριν μου είπε πως απλώς θέλει ένα λίγο μεγαλύτερο συμβόλαιο (γέλια) τίποτα παραπάνω. Όλα τα άλλα είναι φανταστικά και θέλει να μείνει και εκείνος για πολύ καιρό. Όλοι είναι πάρα πολύ χαρούμενοι και παίζουν όλα ρόλο. Ότι η ομάδα είναι στην πρώτη θέση, ο κόσμος και το κλίμα. Το απολαμβάνουν όμως. Μου είπαν πως οι οπαδοί είναι τρελοί, στηρίζουν την ομάδα και τους αρέσει»

Υπάρχει άλλος ποδοσφαιριστής από το γραφείο σας που υπάρχει ενδιαφέρον από την Ελλάδα;

«Θα πω κάτι που δεν πρέπει αλλά θα στο πω (γέλια). Έχω προτείνει στον Παναθηναϊκό ίσως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος στη Σλοβενία. Είναι γεννηθείς του 2003 και ονομάζεται Τίο Τσίποτ. Είναι το μεγάλο αστέρι της Σλοβενίας και θεωρώ πως μέσα στα επόμενα χρόνια θα είναι το μεγάλο όνομα της χώρας. Κράτα το όνομα και μέσα στα επόμενα χρόνια θα συλλέξει το ενδιαφέρον πολλών ομάδων.»

Όσο για τον Γιόσιπ Ίλισιτς, πειτε μου για την περιπέτεια της υγείας του και αν είχε ποτέ πρόταση από ελληνική ομάδα;

«Ο Ίλισιτς είναι κορυφαίος ποδοσφαιριστής αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ στο τι του συνέβη με την υγεία του. Είχε πάντα μεγάλο ενδιαφέρον από ομάδες της Ευρώπης αλλά ποτέ δεν ήταν στόχος του να έρθει στην Ελλάδα. Ειδικά μετά την Αταλάντα, ήθελε απλά να γυρίσει στη Σλοβενία και τίποτα άλλο. Να πάει στο σπίτι του, να είναι κοντά στην οικογένειά του. Δεν τον ένοιαζαν τα λεφτά ή κάτι άλλο. Απλά ήθελε να επιστρέψει και να τελειώσει την καριέρα του.»

Πείτε μου πως νιώθετε για αυτή την σχέση που έχετε αποκτήσει με την Ελλάδα και τη γνώμη σας για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Είμαι πολύ περήφανος που μπορώ να συνεργάζομαι με κλαμπ όπως ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ. Το ελληνικό ποδόσφαιρο και ειδικά για τέσσερα-πέντε κλαμπ είναι μεγάλα ονόματα και γνωστά στην Ευρώπη. Ειδικά ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν κερδίσει τον σεβασμό από τις ευρωπαϊκές ομάδες. Δουλεύω σκληρά και οι παίκτες που έχω στην Ελλάδα με βοηθούν σαν ατζέντη στην Ευρώπη ώστε να έρθουν άλλοι σύλλογοι να ζητήσουν παίκτες από εμένα»

Ποιο είναι το μεγαλύτερο deal της καριέρας σας;

«Αν μιλήσουμε για ποσά, είναι αυτό του Ίλισιτς από την Παλέρμο στη Φιορεντίνα έναντι εννιά εκατ. ευρώ το 2013. Από εκεί και πέρα δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο γιατί θα ήταν κρίμα να πω μόνο ένα. Σίγουρα είναι ξεχωριστή στιγμή για εμένα όταν πήγαν τέσσερις παίκτες στην Παλέρμο ή τώρα τρεις στον Παναθηναϊκό. Αυτά σίγουρα είναι κάτι που μένουν για εμένα και την καριέρα μου».

Ποια είναι η αστεία ιστορία στην καριέρα σας ως ατζέντης;

«Όταν κάναμε τις συμφωνίες για τον Ίλισιτς και τον Μπατσίνοβιτς στην Παλέρμο, ο πρόεδρος της ομάδας, το κ. Ζαμπαρίνι μάς κάλεσε στη βίλα του. Όλο το επιτελείο της Μάριμπορ. Εμένα, τον Ζάχοβιτς και τους υπόλοιπους για να συζητήσουμε για τις μεταγραφές. Μάς έκανε το τραπέζι και αρχίσαμε να συζητάμε. Και το αστείο ήταν πως δεν τα βρίσκαμε για συμφωνία. Και στο τέλος ο Ζάχοβιτς πήρε τον λόγο και είπε στον αείμνηστο πρόεδρο πως η Μάριμπορ είναι μία μικρή ομάδα από μία μικρή πόλη, ώστε να δώσει κάτι παραπάνω σε λεφτά.

Και του λέει ο πρόεδρος, «πόσα θες;» και του απάντησε ο Ζάχοβιτς: «Θέλουμε 200 χιλιάδες ευρώ για τον Ίλισιτς και για Μπατσίνοβιτς άλλες 100 χιλιάδες ευρώ και θα είμαστε χαρούμενοι». Και του δέχθηκε τα πάντα ο πρόεδρος. Έκλεισε το deal και μάς έδωσε για την επιστροφή τόσο πολύ κρασί, που το βάλαμε στα αμάξια και το πήραμε μαζί στη Σλοβενία. Ήταν τόσο πολύ κρασί. Έχει μείνει στην καρδιά μου αυτή η συνάντηση γιατί δεν ήταν απλά δουλειά αλλά και μία κίνηση ανθρωπιάς»