Η βελτίωση του Παναθηναϊκού με την μπάλα στα πόδια, η υπομονή ανάμεσα στις αντίπαλες γραμμές, το “κλειδί” ης έντασης και γιατί ο Γιοβάνοβιτς επιμένει στον Μαουρίσιο.
Με… συνοπτικές διαδικασίες “καθάρισε” ο Παναθηναϊκός το απόγευμα του Σαββάτου (11/12) το ματς με τον Ατρόμητο (2-0), στο Νο 600 παιχνίδι του επί ημερών Α’ Εθνικής/Super League Interwetten στο ιστορικό “σπίτι” του το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ήτοι από τις 25 Οκτωβρίου 1959 (και το 2-1 επί του Παναιγιάλειου) μέχρι και το ματς με τους Περιστεριώτες.
Το πήρε -κι επέστρεψε στις νίκες- ίσως πιο εύκολα απ’ ό,τι το έκανε ακόμη και σε παιχνίδια με πιο μεγάλα σκορ, όπως το 5-1 επί του Βόλου ή το 4-1 επί του Ιωνικού, διότι είχε απέναντί του μία ομάδα που κατέβηκε για να παίξει όλη -μα όλη- πίσω απ’ την μπάλα και σε πολύ χαμηλά μέτρα μέσα στο γήπεδο. Κι αυτό ήταν ίσως και το γεγονός που έκανε ακόμη πιο “ελκυστική” στο μάτι και στη γενικότερη “σούμα” τη “σβηστή” νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ατρόμητου, που τον επανέφερε στη ζώνη των playoffs.
Όσο κι αν υπάρχει μία γενικότερη μουρμούρα και διάθεση γκρίνιας, ως απόρροια όλων όσων έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, αλλά και της αστάθειας που έβγαλε στην εκκίνηση της σεζόν, όσο κι αν ορισμένοι εξακολουθούν να βλέπουν (για δικούς του λόγους ο καθένας) πεισματικά το ποτήρι μισαδειανό, η ουσία είναι πως ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει μία σταθερή πρόοδο τον τελευταίο μήνα στο παιχνίδι του.
Χωρίς να… τρελαίνουν κόσμο και δίχως διάθεση για “διθυράμβους”, είναι αλήθεια πως οι “πράσινοι” δείχνουν να βγάζουν μεγαλύτερη ηρεμία στο παιχνίδι τους κι αρχίζουν πλέον να βρίσκουν τον τρόπο απέναντι σε τέτοιου είδους μαζικές άμυνες.
Περισσότεροι ανάμεσα στις γραμμές
Τακτικά κι αγωνιστικά (μετά την αλλαγή φιλοσοφίας και τη χρησιμοποίηση τρίτου χαφ) ο Παναθηναϊκός δουλεύει πλέον την κυκλοφορία της μπάλας με περισσότερους παίκτες ανάμεσα στις αντίπαλες γραμμές και με πολύ μεγαλύτερη υπομονή, μέχρι να βρεθεί η “τρύπα” στην αντίπαλη άμυνα. Και το υπερτονίζω το συγκεκριμένο σημείο, διότι το παραπάνω ο Παναθηναϊκός δεν το έκανε καλά στην εκκίνηση της σεζόν, υποφέροντας σε δημιουργία κι εκτέλεση -μολονότι είχε πάνω από 55-60% κατοχή- απέναντι σε αντιπάλους που αμύνονταν μαζικά και τις περισσότερες φορές είχαν προλάβει να του βάλουν ακόμη πιο… δύσκολα σκοράροντας στην πρώτη ευκαιρία τους.
Πλέον εδώ κι ένα μήνα ο Παναθηναϊκός και την μπάλα ξέρει καλύτερα τι να την κάνει όταν παίρνει από νωρίς την κατοχή και το παιχνίδι του εξελίσσει με μεγαλύτερη ψυχραιμία και υπομονή και περισσότερους πρωταγωνιστές μέσα στο γήπεδο αρχίζει να αναδεικνύει.
Ο εκνευρισμός για τους χαμένους βαθμούς
Κατανοώ απόλυτα τον εκνευρισμό που υπάρχει δικαιολογημένα, διότι οι “πράσινοι” σπατάλησαν ανόητα και με όλους τους λάθος τρόπους μια… ντουζίνα βαθμούς σ’ αυτό τον πρώτο γύρο της κανονικής περιόδου της Super League. Δέχομαι 100% τη “ζοχάδα” για το πώς κατάφερε να χάσει το συγκεκριμένο ντέρμπι με την ΑΕΚ την περασμένη Κυριακή (05/12). Από την άλλη όμως, δεν μπορεί να μην υπάρχει η παραδοχή πως η ομάδα βελτιώνεται κι έχει μία σταθερή εξέλιξη μετά την τελευταία διακοπή των Εθνικών Ομάδων.
Comments